ตึก ตึก ตึก
“พี่จูนค้าบ ”
หลังจากเลิกรวม จูนก็แยกจากเพื่อนๆ แล้วตรงมาที่รถตัวเอง แต่ก็มีรุ่นน้องปี1ที่ชอบแซวเธอในแถวรับเดินกึ่งวิ่งตามมา แล้วเรียกเธอเอาไว้
“ผมชื่อออโต้นะครับ ผมขอลายเซ็นพี่หน่อย”
หน้าหล่อยิ้มหวาน ยื่นสมุดลายเซ็นให้รุ่นพี่
“อ้อ มาสิเดี๋ยวพี่เซ็นให้”
จูนรีบรับเอาสมุดแล้วควานหาปากกาในกระเป๋าตัวเอง เพราะรุ่นน้องส่งแค่สมุดให้จริงๆ
“จะขอลายเซ็นรุ่นพี่ยังไม่รู้จักเตรียมพร้อม ไม่ต้องเซ็น”
ลีโอเดินตามหลังมาติดๆ เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างจึงพูดขึ้นเสียงดัง จนออโต้กับจูนหันไปมองเขาเป็นตาเดียว
“ขอโทษครับเดี๋ยวเอาปากกาผมดีกว่า ผมมัวแต่มองหน้าพี่คนสวยก็เลยลืมครับ พอดีตื่นเต้นไปหน่อย”
ออโต้ตอบอย่างไม่ปิดบัง จนจูนต้องลอบมองหน้าลีโอ แต่ก็พบเพียงความเรียบนิ่ง แววตาเจือความดุแต่นิดหน่อย
“เอ่อ อ้อจ๊ะทีหลังห้ามลืมรู้รึเปล่า ถ้าเจอพี่คนไหนเรื่องมากเดี๋ยวเขาไม่เซ็นให้”
จูนยิ้มเจื่อนให
