“คุณแม่กลัวอะไรคะ คู่หมั้นของหนูได้สาวสวยแบบนังบัวไปเป็นเมีย ป่านนี้มิดีใจแย่แล้วเหรอคะ”
“ก็ขอให้เป็นแบบนั้น ให้เพลิงภพหลงรักกอบัวจริง ๆ เขาจะได้ไม่ถือโทษหากรู้ความจริง และครองคู่อยู่ด้วยกันแบบไม่มีปัญหา แล้วก็ไม่มาเอาเรื่องเราด้วย อีกอย่างแม่ก็ไม่อยากให้กอบัวไม่มีความสุขที่ต้องมาแต่งงานแทนลูก”
“คุณแม่รักใคร่ไยดีนังบัวตั้งแต่เมื่อไหร่คะ”
“ไม่ได้รักอะไรหรอก แต่ก็อยู่กันมาหลายปีมันก็ผูกพันกันบ้าง กอบัวเขาทำงานงก ๆ ไม่เคยบ่นว่าอะไรสักคำ เขาก็เป็นคนดีใช้ได้นะ ก็ควรได้ดีสิ”
“ก็บ้านเรามีบุญคุณท่วมหัวมันนี่คะ เอามันกับพี่ของมันมาเลี้ยงแต่เด็ก ถ้าคุณพ่อไม่เก็บมาเลี้ยงป่านนี้ขายตัวอยู่ซ่องไหนก็ไม่รู้”
“ถึงมีบุญคุณแต่เขาก็ตอบแทนบุญคุณเราด้วยการทำงานทุกอย่างในบ้าน ถ้าเป็นเด็กคนอื่นอาจจะไม่ทำก็ได้ ถึงแม้จะไม่อยากให้พ่อของเรา เลี้ยงดูสองพี่น้องนั่นเพราะคิดว่าเป็นภาระ แต่กอบัวเองก็เป็นเด็กดี ส่วนพี
