“ฉันไปเรียนหนังสือแล้วก็ทำงานในเมืองน่ะค่ะ”
“แล้วทำไมถึงไม่ทำงานอยู่ในเมืองต่อล่ะครับ”
“ฉันเบื่อเมืองน่ะค่ะเลยมาอยู่ที่นี่แทน ที่นี่อากาศดีแล้วก็เงียบด้วยค่ะ ฉันอยากใช้ชีวิตแบบสุขสงบน่ะค่ะ ฉันมีอาชีพที่ไม่ต้องทำงานในเมืองก็ได้ค่ะ” เธอยิ้มให้เขา
รอยยิ้มของเธอทำให้เขาตาพร่าไปเลยทีเดียว ผู้หญิงอะไรยิ้มหวาน น่ารัก ทำให้โลกดูสว่างไสวไปเลย
“งานอะไรครับ”
“ฉันเป็นนักเขียนน่ะค่ะ เมื่อก่อนทำงานประจำไปด้วยเขียนหนังสือไปด้วย แต่ฉันเบื่องานประจำ อยากกลับมาอยู่บ้าน ทำเกษตร และใช้ชีวิตสงบ ๆ ฉันก็เลยลาออกจากงานประจำ แล้วก็มาอยู่บ้านป่าแบบนี้แหละค่ะ”
“ผมถามเซ้าซี้คุณคงไม่รำคาญนะครับ”
“ไม่หรอกค่ะ การตอบคำถามเพื่อทำความรู้จักกันไม่ใช่เรื่องยากเย็นอะไรหรอกค่ะ” เธอดูเปิดเผยจริงใจ และตรงไปตรงมาทำให้พิภพรู้สึกผ่อนคลายไม่น้อย
“คุณไม่คิดจะถามเรื่องของผมบ้างเลยเหรอครับ” เขาเอ่ยถามอย่างสงสัย ผู้หญิงส่วนใหญ
