แล้วอย่างอื่นเด้งล่ะ เด้งขนาดนี้ไหมนะ
ใบข้าวคิดอยู่คนเดียว อยากสัมผัสจริงๆ เห้อ...นี่เขาจะกินน้องสาวเพื่อนอย่างงั้นหรือ จะกินได้ไหม แล้วจะผิดหรือเปล่า ความคิดสารพัดตีกันวุ่นวาย ไม่เคยรู้สึกว่าหนักใจขนาดนี้มาก่อน นี่เขา
โซอี้ที่รีบเปลี่ยนเสื้อผ้า เป็นกระโปรงที่ผ้าเบาสบายขึ้นมาหน่อย แล้วก็เสื้อเป็นเสื้อกล้ามตัวใน ตามด้วยเสื้อผ้าพริ้วๆ ใส่เปิดไหล่เป็นสาวเปรี้ยว แล้วก็รีบหยิบกระเป๋าเปิดออกให้กว้าง แล้วยัดๆ เสื้อผ้ากับข้าวของมันลงไป แล้วก็ปิด
“ไปกันค่ะ เสร็จแล้ว” โซอี้ลากกระเป๋าออกมา แล้วก็เดินไปหาเขา
“เอากระเป๋ามานี่หนัก พี่ถือเอง” เขาแย่งไปถือไว้แล้วก็คว้ากุญแจห้องของเธอมา จัดการล็อกห้องเสร็จสรรพแต่ว่ากุญแจกลับใส่กระเป๋าตัวเอง
“เอากุญแจมาให้โซอี้เก็บไว้ดีกว่าค่ะ เดี๋ยวลืม” เธอทวงกุญแจจากเขา เพราะเขาจะเก็บไว้ทำไมกันในเมื่อมันห้องของเธอ
“พี่เก็บไว้ดีแล้ว ถ้าจะมาห้องก็ต้องบอกพี่ให้พี
