“เธอเป็นของฉัน และของฉันคนเดียว” ร่างหนาเอ่ยบอกและจับใบหน้าเรียวให้มองเขา
“ไม่ แพรไม่ใช่ของพี่”
“xxยฉันทิ่มเธออย่างนี้ยังมีหน้ามาบอกว่าเธอไม่ใช่ของฉันอีกเหรอ” ร่างหนาบีบคางเล็กแน่น และเอ่ยคำรามออกมาด้วยความโกรธ
“ถ้าอยากให้แพรเป็นของพี่ พี่ก็หมั้นกับแพรสิ” ร่างเล็กบอกและเชิดหน้าสู้กับความเจ็บที่เขาบีบคางของเธอ
“หึ ฉันไม่ได้โง่นะแพรวา” หลุยส์คลี่ยิ้มออกมา
“งั้นพี่ก็ไม่มีสิทธิ์มาห้ามถ้าแพรจะไปเอากับใคร” แพรวาเอ่ยบอกอย่างไม่เกรงกลัวอีกฝ่าย
“เธอยังไม่เข็ดอีกใช่ไหม”
“ใช่ พูดถึงมันก็มันดีนะเวลาพี่ซาดิสม์” เธอแสยะยิ้มบอก
“แพรวา เธอนี่มัน” หลุยส์ปล่อยมือที่บีบคางเล็กออกและถอยห่างจากร่างสวย
“ทำไมแพรทำไม” เธอเชิดหน้าถาม
“เธอจะทำแบบที่เธอพูดจริงๆ ใช่ไหม” หลุยส์เอ่ยถามและจ้องมองแพรวาไม่ละสายตา
“ใช่ แพรจะทำจริง ๆ” ปากอวบอิ่มพ่นคำพูดออกมา
“หึ ฉันยอมหมั้นกับเธอก็ได้” หลุยส์เอ่ยบอกมาด้วยใบหน้าท
