CHARLIE
ITO ang unang araw ko sa trabaho. Unang araw ko rin upang simulan ang aking plano upang maayos ang lahat sa amin ni Kaleb. Gusto kong bumawi sa lahat ng sakit na naranasan niya dahil sa ginawa ko. This may be unfair to Stephanie, but I have to try. Kailangan kong subukan na humingi ng tawad kay Kaleb at magbakasakaling may natitira pang pag-asa para sa aming dalawa.
Maaga akong gumising upang ipaghanda siya ng almusal. Ang plano ko sana ay ipagluto ito tuwing umaga kung naging matagumpay lang ang plano namin ni Tita Remi na kumbinsihin si Kaleb na tumira rito sa bahay ng kanyang mga magulang. Ngunit dahil hindi iyon nangyari, naisip ko na lamang na baunan ito ng pagkain at dalhin sa opisina tuwing umaga.
Halos madaling araw na ako nang makatulog kagabi dahil sa magkahalong kaba,
