กริ่ง~ กริ่ง~
เสียงออดหน้าห้องดังขึ้น ทำให้เด็กสาวที่กำลังพับผ้าปูที่นอนหยุดมือกลางคัน
ณัฐณิชาเดินออกมาจากห้องนอน ดวงตากลมโตจ้องมองไปยังประตูหน้าห้องอย่างลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจเอื้อมมือเปิดมันออก
“ศานัดไว้ตอนเที่ยง แล้วทำไมวินถึง โอ้ มายก็อด...”
นิศา ที่กำลังบ่นกรอกใส่โทรศัพท์ถึงเจ้านายที่กล้าโทรปลุกเธอแต่เช้าในวันหยุด ถึงกับชะงักไปทันทีที่ประตูเปิดออก
“เอ่อ... มาพบใครคะ?” เสียงของณัฐณิชาแผ่วเบาออกมา ดวงหน้าซีดเผือดเล็กน้อยเมื่อเห็นแขกที่มาเยือน เป็นสาวสวยที่ดูยังไงก็เหมือนคนละโลกกับเธอ
“อุ้ย! ขอโทษจ้ะ พี่ชื่อนิศานะ เรียกพี่ศาก็ได้ พี่เป็นเลขาคุณวิน”
นิศาแนะนำตัวพร้อมกับยิ้มบาง ๆ ตาดวงคมเฉี่ยวเหลือบมองร่างเล็กตรงหน้า
ตอนแรกคิดว่าจะเจอแม่กระต่ายสาวยั่วสวาท ที่ทำให้เจ้านายเธอถึงกับคลั่งแบบนั้น แต่พอเห็นแบบนี้… กลับกลายเป็นกระต่ายน่ารัก ๆ ซะงั้น
“ค่ะ… เอ่อ คุณวินไม่อยู่ค่
