“ห้องเดียวกับฉัน อะไรๆ ก็จะได้ง่ายๆ หน่อย” ติณณภพก็ยังเข้าเรื่องเดิม ทำให้ม่านแพรรีบเดินหนีจากเขา เพราะถ้าขืนเธอยังอยู่ตรงนี้ เขาก็คงยังยียวนเธอไม่เลิกและก็แทะโลมไปเรื่อยๆ แน่ๆ
ส่วนติณณภพก็มองตามหญิงสาวด้วยรอยยิ้ม น่าแปลกที่เขาไม่ใช่คนยิ้มง่าย แต่เธอทำให้เขายิ้มง่ายขึ้น ไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น เขาไม่สนใจ ขอแค่วันนี้เขามีความสุขกับเธอเท่านั้น เรื่องอื่นค่อยว่ากันทีหลัง
เมื่อม่านแพรเข้ามาในห้อง เธอก็หาที่เก็บยาคุมกำเนิดที่เธอไปซื้อมา เธอจะปล่อยให้ตนเองตั้งครรภ์ไม่ได้ ในเมื่อเขาไม่ได้ป้องกัน เธอก็ต้องเป็นคนที่ป้องกันแทน หากว่ามีลูกเกิดมาในตอนนี้ เขาจะเป็นเด็กที่น่าสงสารที่สุด ที่เกิดมาจากความใคร่ของพ่อแม่ ไม่ใช่ความรัก เธอจึงต้องทำแบบนี้เพื่อกันความผิดพลาดที่จะเกิดขึ้น หลังจากความสัมพันธ์เมื่อคืนระหว่างเขาและเธอ
ทุกอย่างดำเนินไปเรื่อยๆ ไม่น่าเชื่อว่าเวลาที่เธออยู่ที่นี่จะนานถึงห
