3 | AVA - เป้าหมายใหม่

1365 Words

3 [AVA] เป้าหมายใหม่ หลังจากที่เขียนรายงานเสร็จ ฉันกับปุยฝ้ายก็ปิดไฟเข้านอน เวลาเข้านอนเป็นเวลาที่คนเราชอบใช้ความคิด ทั้งความมืดความเงียบทำให้เราโฟกัสเรื่องในหัวตัวเอง ใช่ ฉันนึกถึงเว็บไซต์ 'ระบายได้นะ' ก่อนหน้านี้ต้องหาข้อมูลทำรายงานเลยไม่มีเวลาเล่นมัน แต่ฉันรู้สึกชอบมาก มันเหมือนสร้างขึ้นมาให้คนอย่างพวกฉันใช้งานโดยเฉพาะ เลยตัดสินใจคุยเรื่องนี้กับปุยฝ้ายก่อนที่เพื่อนจะหลับ "มึง กูเจอเว็บนึง มันแปลกมาก" ฉันเอ่ยกับคนบนเตียงโดยที่ตายังมองเพดานผ่านความมืด "เว็บอะไร?" "เว็บระบายได้นะ มันเป็นเว็บระบายปัญหากับคนที่ไม่รู้จัก คนทำขึ้นมาเขาทำแล้วได้อะไรวะ" ปุยฝ้ายถอนหายใจทันที "เฮ้อ เว็บแบบนี้เยอะแยะ สุดท้ายก็พวกองค์กรทำนั่นแหละ แปลกตรงไหน" "แต่กูว่า..." "นอนเถอะมึง พรุ่งนี้ไปโรงเรียน" ปุยฝ้ายตัดบท และจากนั้นฉันก็ได้ยินเสียงผ้าห่มของเธอดึงขึ้นพรึบคลุมโปง เออนอนก็นอน ฉันจะไปผูกจิตกับเว็บไซต์นั้นทำไม •••xxx••• เมื่อคืนต้องข่มตานอนให้หลับ เพราะต้องลากหัวตัวเองตื่นมาเข้าแถวก่อนแปดโมง ฉันเรียนโรงเรียนประจำจังหวัด อยู่จังหวัดหนึ่งทางภาคอีสานติดกับแม่น้ำโขง ชุดยูนิฟอร์มก็ชุดม.ปลายธรรมดานี่แหละเพราะเป็นโรงเรียนรัฐ ฉันเริ่มเปิดรับเขียนรายงานบ้างแล้ว มีงานให้ทำอยู่บ้างเลยต้องสมัครเน็ตแบบเหมาๆในมือถือไว้ โชคดีที่รายงานของฉันต้องเขียนทุกตัวอักษร แต่พอต้องหาข้อมูลบ่อยๆก็มีสิ่งที่อยากได้เพิ่ม ฉันอยากได้โน้ตบุ๊กมือสองสักตัว นอกจากจะหาเงินไปเช่าหอ จ่ายค่ากิน ส่วนหนึ่งก็ตั้งใจเก็บไว้ซื้อโน้ตบุ๊กให้ตัวเองใช้ทำงาน 'ฟุบ!' ก้อนกระดาษกลมๆพุ่งมาลงที่หัวฉัน "เอวาหลบหน่อยดิ๊ จะนั่งบังของสวยๆงามๆทำไมวะ" ฉันเอนพิงพนักเก้าอี้ไม้ เพื่อให้พวกผู้ชายหลังห้องมองปุยฝ้ายให้ชัดๆ "พอใจยัง" "เออ พอใจละ แต่ปุยฝ้ายอยู่กับเธอโคตรหมองเลยว่ะ ฮ่าๆ" นี่ก็เป็นอีกเรื่องที่ฉันโดนประจำ โดนเหยียดเรื่องรูปลักษณ์และเปรียบเทียบกับปุยฝ้ายที่ลดตัวมาคบกับฉัน แต่มันก็เข้าหูซ้ายทะลุหูขวาไป ฉันเลยหันไปยิ้มให้ที่มุมปากขณะที่ตามองกลับด้วยสายตาเรียบนิ่ง "จะถือว่าหมาเห่านะ" "อ้าวเฮ้ย!" "พอแล้วไอ้นัต มึงไปว่าเอวาก่อนนะ" แต่กลุ่มของพวกมันก็มีคนที่ยังพอไปวัดไปวาและไม่ร้อนอยู่บ้าง นั่นก็คือเอิง "มึงชอบเอวาเหรอวะไอ้เอิง ปกป้องอยู่ได้ไอ้เหี้ย" ทุกคนในห้องหันไปมองเอิงเป็นตาเดียว คนเป็นเป้าสายตาถึงกับทำหน้าไม่ถูก "..." "ไง ชอบใช่ไหม?" "บ้าใครจะชอบวะ ก็เพื่อนในห้อง" "เห็นไหม อย่างเอวาใครจะชอบ ไม่สวยแล้วยังปากหมาอีก" "ไม่มีใครสวยเท่าแม่มึงแล้วไอ้นัต" "เอวา!" ฉันลุกขึ้นถกแขนเสื้อนักเรียนเหมือนกัน แต่ปุยฝ้ายลุกขึ้นมาขวางทางไว้ก่อน จนคนที่ชอบเธอเลยถอยร่นไปทันที "อูย ปุยฝ้าย" "หยุดสักที ถ้าเอวาไม่ชอบนาย เราก็ไม่มีวันชอบนาย" พวกผู้ชายหูกระดิกกันทุกคนและมองหน้าฉัน ใช่ค่ะ เป้าหมายเล็งมาที่ฉันและสถานการณ์ก็เปลี่ยนไปราวกับเรื่องเมื่อกี้ไม่เคยเกิดขึ้นเลย "เราขอโทษนะเอวา" เริ่มจากไอ้นัตนี่แหละที่เปลี่ยนสีเป็นกิ่งก่า แต่ฉันไม่ยกโทษให้และไม่เก็บเอามาคิดด้วย เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรก ถ้าปุยฝ้ายไม่ออกปากแบบนี้มันคงพูดจากวนบาทาฉันไปจนจบม.หก และนี่ก็คือชีวิตในโรงเรียนของฉัน และความวุ่นวายที่เกือบต่อยกับผู้ชายในวันนี้ก็เป็นสาเหตุที่ฉันไม่อยากสนใจคนรอบข้างสักเท่าไหร่ ระหว่างรอครูขึ้นมาสอน เลยกลับไปนั่งที่ตัวเองหยิบมือถือขึ้นมาเล่นแทน พิมพ์ www.rabaidaina.co.th จากนั้นล็อกอิน... ชื่อ 'A' ที่ตัวเองสมัครแอ็กเคานต์ไว้ ระบายได้นะ ฉันเลื่อนดูไปเรื่อยๆ ไม่เห็นข้อความข้างในจึงสังเกตแค่ชื่อแอ็กเคานต์แทน แต่ก็พอรู้ว่าทำไมเว็บถึงปิดเนื้อหาจนกว่าจะกดรับฟัง คงเป็นเพราะอยากให้คนที่รับฟังเป็นคนที่อยากรับฟังปัญหาของคนอื่นจริงๆล่ะมั้ง เป็นเว็บเรียบๆแต่ดูฉลาดโคตร แต่แล้วนิ้วฉันก็หยุดเลื่อน มองที่ชื่อแอ็กเคานต์ 'A' ที่ชื่อเหมือนกันกับฉันเด๊ะ ตั้งกระทู้ไว้หนึ่งนาทีที่แล้วเอง จึงลองกดรับฟังดู หน้าเว็บตัดมาที่หน้าข้อความส่วนตัวทันทีโดยที่หัวแชตมีข้อความปักหมุดไว้ A (ประกาศ) : ไม่มีแพสชันที่จะมีชีวิตอยู่ต่อ มีครบทุกอย่างจนรู้สึกเบื่อโลก แบบนี้ก็มีด้วย... ทำไมแตกต่างกับฉันคนละโลก ฉันไม่มีอะไรเลยแต่จะไม่ตายง่ายๆ จะสู้ให้ถึงที่สุด ฉันเลยลองพิมพ์ทักทายไปเพราะเขาเลือกขอคนรับฟังแค่คนเดียว ╰┈➤ A : สวัสดีค่า เข้ารับฟังแล้วนะ ╰┈➤ A : ทำไมต้อง A เหมือนกัน ╰┈➤ A : อ้อ น่าจะบังเอิญค่ะ ชื่อฉันมันเป็นตัว A พอดี ╰┈➤ A(original) : อืม เกลียดอ่ะ เปลี่ยนชื่อตัวเองเป็นออริจินอลเฉยเลย ว่าแต่เราจะโฟกัสเรื่องชื่อแอ็กเคานต์กันทำไม สนใจปัญหาสิ ╰┈➤A : ปัญหาของคุณเป็นปัญหาที่ฉันแอบงงมากเลย ชีวิตที่มีทุกอย่างมันไม่ดีตรงไหน ใครๆก็อยากให้ชีวิตตัวเองเป็นแบบนั้นนะคะ ╰┈➤ A(original) : เพราะไม่เหลือเป้าหมายในชีวิต ╰┈➤ A : งั้นมาแลกกัน ฉันมาเป็นคุณ คุณมาเป็นฉัน ตอนนี้เป้าหมายในชีวิตฉันเยอะมาก เยอะจนท้อเลยแหละ อยากเลเวลตันสักที^___^ ╰┈➤A (original) : ?? ดูเหมือนเขาจะคุยไม่เก่ง โอเคฉันคุยเอง ╰┈➤ A : ฉันอยากรวย อยากสวย อยากเก่ง อยากมีความสุข ตอนนี้ไม่มีสักอย่างเลย ฉะนั้นคุณใช้ชีวิตให้มีความสุขกับสิ่งที่มีเถอะ ถือว่าใช้แทนฉันนะ... เขาอ่านและเงียบหายไป ฉันนึกว่าจะกดปุ่มจบปัญหาไม่สนทนากันต่อ แต่ก็ไม่... อยู่ๆเขาก็พิมพ์กลับมา ╰┈➤A (original) : ความจนมันเป็นยังไง ฉันอึ้งกับคำถามจนเงยหน้าขึ้นเหม่อห้าวินาที แต่สุดท้ายก็พิมพ์ตอบกลับไป ╰┈➤ A : มันลำบาก ขนาดผ้าอนามัยฉันต้องเก็บเงินซื้อเลย ตอนนี้อยากได้โน้ตบุ๊กมือสองมาทำงานก็ไม่มีเงินซื้อ เงินค่าหอก็หาไม่ได้ ไม่รู้จะมีตังค์เรียนจนจบไหม มันลำบากมาก มาก มาก มาก ฉันอยากเป็นคุณเรามาสลับตัวกันไหม ฮ่าๆ หรือบอกพ่อแม่คุณมาเก็บฉันไปเลี้ยงก็ได้ ฉันอยากสบายบ้าง ╰┈➤ A (original) : พิมพ์ทำไมเยอะแยะ ╰┈➤ A : อธิบายและขยายความต่างหากค่ะ ╰┈➤ A (original) : พูดมาก ╰┈➤ A : ใช่ พูดมาก แล้วคุณเข้าใจรึยังว่าชีวิตตัวเองดีมากๆแล้ว รักชีวิตตัวเองและมีความสุขกับตัวเองเถอะนะ เชื่อฉัน เขาเงียบไปหลายนาทีจนฉันขมวดคิ้วสงสัยและลุ้นกับหน้าต่างแชตว่ามันจะโดนปิดไปรึเปล่า และสุดท้ายเขาก็พิมพ์ตอบกลับมา ╰┈➤ A (original) : อืม เข้าใจแล้ว ╰┈➤ A : แล้วยังไงต่อ ╰┈➤ A (original) : ฉันมีเป้าหมาย ดีจัง พิมพ์ไปนิดเดียวเอง ฉันดีใจที่ตัวเองทำให้คนคนหนึ่งตกผลึกคิดได้จนเผลอยิ้มออกมา ╰┈➤ A : เป้าหมายอะไรบอกฉันได้ไหม อยากเผือก^__^ ╰┈➤ A (original) : มีความรัก และนี่ก็คือจุดเริ่มต้นที่ทำให้หัวใจฉันเริ่มเต้นแรง ฉันกำลังจะโดนจีบ เป็นเป้าหมายให้ชีวิตที่ไร้สีสันของเขา ที่ยังไม่รู้ว่าเป็นใคร มาจากไหน และหน้าตาเป็นยังไง แต่ความสัมพันธ์ของเรา กลับค่อยๆพัฒนา...

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more