REVENGE TO THE RUTHLESS ALPHA

Kate "Are you sure about your decision?" She looked at her aunt lily. The woman who saw her at the river seven years ago. It nurtured and raised her and gave her the love of a real mother and parent. She was a widow and childless, her husband died in the hunt who was said to have been killed by a wolf. Her face darkened as the wolves entered her mind. This was the day he had been waiting to return to the place where his entire family was killed. In the place where his beautiful dreams were formed, he suddenly disappeared because of the creatures that should not stay in the world. "I'm sure of my decision, I have to avenge the death of my parents and brother," she said softly. Her aunt lily let out a deep sigh before placing a palm on her shoulder and guiding her towards it. She could see the various emotions in her eyes. Sadness, fear, and worry. "I hope you are careful Kate, I hope you can come back to me safely," she cried. She couldn't help but shed tears in his eyes, there was no certainty if she would ever come back alive, but what she would make sure to happen is to kill the king of wolves. "Don't worry, I'll be back safe and sound," she said, trying to raise her voice. Before she turned her aunt lily and hugged her. Her Aunt gently stroked her wet hair, "I hope you will achieve success in what you wanna do," she said weakly to her. She let go of her and smiled at her slightly. "I will succeed, aunt lily," she said. A sad nod was released in response to her. She took her backpack and zipped it up behind her back. She wears a black leather jacket tucked into his body and leather boots. She was wearing a black leather jacket that clung to his body and leather boots. She faces his aunt Lily again with a sad smile on her lips. She does not want to leave her but, she has to do it for the peace of her will. They hugged again before she finally left their house with his aunt Lily still following her. They stopped in front of her big bike, she picked up her helmet from there and then put it on. "Be careful Kate, I'll wait for your return," Her aunt Lily spoke tearfully again. "Yes aunt, I'll be back. Don't worry," she said before she got on her big bike, and she ran it away. And she made her way back to the town where he was born. To the town where she would take the revenge, that she had long prepared for. After a long time, she reached the town of Dark forest, no one you can see around. Almost all the houses she passes are all closed, windows and doors no one dared to open. The people in this town are aware of the ferocious wolves that kill people. She let out a deep sigh before continuing to drive. Until she reached the road to their old house. She stopped the big bike on the side of the road, she hesitated whether to go to their old house where he witnessed everything or just turned back. Again she let out a deep sigh before she restarted the bike engine and followed the dictates of her mind. She followed the road to their old house and for a while, she found herself standing in front of their old house that was almost destroyed. The wall on the side of the house had almost collapsed. She rolled her eyes around and she remembered their fun playing with her brother laughing soaring around. And she seemed amused because she saw her mama, and papa even his brother smiling at hr her, she sees the joy on their faces as they looked at her. Her tears rolled down her cheeks as she called to them. "Mama, Papa," she whispered before she quickly approached where they were, but suddenly her parents and siblings disappeared. She stopped walking with abundant tears dripping down his cheeks. She clenched his fist, more anger welling up in her heart for the werewolves, for the leader of them. "I'm back and I will avenge and get your life with my own bare hands !" she whispered. Before she could start to walk again towards their former house. She has no other place to stay in this place so while she is here in this town, she will stay in their old house, while she will do her plans. Tomorrow she will start hunting for wolves at hindi niya mapigilang alalahanin and huling sandaling kasama niya ang kaniyang pamilya. Masayang tawanan ang maririnig sa loob ng kanilang bahay.May kunting salo-salo dahil ito ang araw nang ikalabing dalawa niyang kaarawan. Tahimik ang paligid at tanging ang masayang tinig ng kaniyang pamilya ang naririnig. "Happy birthday Kate," Masayang turan ng kaniyang mama,habang hawak nito ang cake na mismong ito ang gumawa. "Thank you,mom." Nakangiti naman niyang turan. "Blow your candle ate," wika ng bunso niyang kapatid niyang lalake na si Caleb. Nakangiting ipinikit niya ang kniyang mga mata.At hiniling sa kanyang isip na sana wala nh katapusan ang mayasa at maligayang pag sasama nila ng kaniyang pamilya. And then she blow the candle. Kasabay ng pag ihip niya sa kandila ay ang malalakas na alulong na nag mumula sa kung saan. Napatingin siya sa kaniyang mga magulang na nagkatinginan at bumakas sa mga mukha ng mga ito ang takot. Ipinatong ng kaniyang mama ang cake sa table."Bilis Roger e-lock mo ang mga bintana at pinto.Nandito na sila!" Wika ng kaniyang ina sa kanyang papa.Bakas ang takot sa tinig. Agad namang tumalima ang kaniyang papa.Lumpit ito sa pinto at agad iyong ini-lock.Tumakbo naman siya sa mga bintana at ini-lock ang mga iyon. Nandito nanaman ang mga werewolves para mag hasik ng lagim.Binalot ng takot ang kaniyang puso.Hindi para sa kanya,kundi para sa kaniyang pamilya. Nakita niyang kinuha ng kaniyang papa ang shotgun nito.Habang may hawak naring dagger ang kaniyang mama.Yakap nito si Caleb na puno narin ang takot ng mukha. "Halika Kate.." Tawag sa kaniya ng kaniyang papa.Agad naman siyang tumalima at lumapit dito.Niyakap siya ng kaniyang papa at isiniksik sa tabi nito. Pinakiramdaman nila ang paligid.Hangang makarinig sila ng mga sigaw.Sigaw na dumadaing at humihingi ng tulong. Ang mga tao sa kanilang lugar inaatake na ng mga werewolves.Naawa siya sa mga inosenteng taong walang awang pinapatay ng mga halimaw na'yon.Naikuyom niya ang kamao. Tuwing gabi nalang nababalot ng takot ang kanilang bayan.Dahil sa tuwing sasapit ang gabi lumalabas ang mga werewolves para mag hasik ng lagim.Pumatay at rungisan ng dugo ang lupa.Dugo ng mga taong walang kalaban laban.Dugo ng mga enosenteng batang pinapatay ng walang awa. Kasabay ng mga sigawan ng tao ang malakas na alulong.Alulong ng tagumpay ng mga werewolves. Nakasusuk sila ng kaniyang pamilya sa isang sulok ng kanilang bahay.Nakikiramdam kung may werewolf nang gumagala sa labas ng kanilang bakuran.Hangang maya-maya pay makarinig sila ng kaluskos na nag mumula sa labas ng kanilang bahay. "Narito na sila.." anas ng kaniyang papa. Binitiwan siya ng kaniyang papa bago tumungo ito sa kanilang sala.Inalis nito ang malaking carpet na nakalatag doon.Binuklat nito ang maliit na hugis pintong naroroon.Isang lagusan ang kaniyang nakita. Muling lumapit ang kaniyang papa sa kanya lumuhod ito sa harap niya at hinaplos ang kaniyang mukha.Nakita niya ang lungkot sa mga mata nito habang nakatingin sa kanya.Nag init ang kaniyang mga mata.Dahil sa pakiramdam niya ito na ang huling araw na masisilayan niya ang mukha ng kaniyang papa. "Bumaba kayo ni Caleb sa lagusang iyan.Daan iyan patungo sa ilog oras na makatawid kayo sa ilong hindi na kayo lalapitan pa ng mga werewolves iyan ang kahinaan nila, werewolves are unable to cross the running water while in wolf form,iligtas nyo ang sarili nyo anak," turan nito. Tumingin siya sa kaniyang mama na tumutulo na ang luha.Hindi na niya napigilang mapaiyak.Niyakap niya ang kaniyang ama.Bago niya ito hinalikan sa pisngi. Maging ang kaniyang mama ay lumuhod sa harap nilang mag kapatid.Niyakap sila nito ni Caleb.Nakulong silang magkapatid sa bisig ng kaniyang mga magulang. At alam niya at nararamdaman niya na ito na ang pamamaalam.Luhaan ang kaniyang mukhang tumingin sa mga ito.Maging si Caleb ay umiiyak narin. "I love you, mom.I love you Dad," umiiyak na anas niya. "Mahal na mhal namin kayong dalawa,ikaw na ang bahala sa kapatid mo kate, sige na pumasok na kayo,"umiiyak na taboy sa kanila ng kaniyang mama. Napahagulhol siya ng iyak.Habang humigpit pa ang yakap niya sa mga ito.Ayaw niya ang mga itong iwan pero kilangan niyang iligtas si Caleb. Bumitiw siya at hinawakan niya ang kamaya ni Caleb.Kasabay niyon ang malakas na kalabog mula sa bubong ng kanilang bahay. Sumampa ang werewolves sa kanilang bubong.Ikinasa ng kaniyang papa ang baril nito na ang bala ay silver.Pinutukan nito ang werewolves sa kanilang bubong. Hinila naman sila ng kanilang mama sa lagusan.Una siya nitong pinababa.Sumunod sa kanya si Caleb. "Mahal namin kayo ng papa nyo."umiiyak na wika nito bago isinara ang maliit na pinto. Parehong basang basa ng luha ang mga mukha nila ni Caleb.Hanggang marinig nila ang sunod na sunod na putok ng baril at ang malakas na malakas na kalabog. Nagsimula silang gumapang ni Caleb at tinunton ang maliit na daan.Bago sila makalayo narinig niya ang sigaw ng kaniyang ama at ina.At iyon na yata ang pinakakatakot na sigaw na narinig niya. Patuloy siya sa pag iyak habang patuloy na gumagapang.Nilingon niya si Caleb at ganun nalang ang takot at pag kabigla niya ng wala na ito sa kaniyang likuran. "Caleb, umiiyak na turan niya.Muli siyang bumalik at hinanap ito.At nakita niyang bukas na ang maliit na pinto.Kung saan sila bumaba ni Caleb. Bumalik si Caleb sa kaniyang mga magulang.Ang buong akala niya ay kasunod na niya ito. Bahagya niyang inilusot ang ulo sa butas.Nahumindik siya ng makita ang duguang katawan ng kaniyang mga magulang. Dumako ang tingin niya sa duguang katawan ni Caleb.Dilat pa ang mga mata nito habang nakatingin sa gawi niya.Maya maya pa'y nakita niya ang isang malaking malaking lobong kulay brown na lumabas mula sa kaniyang kwarto.Kaagad siyang nag tago at muling pumailalim sa lagusan. Para siyang binagsakan ng langit at lupa sa nasaksihan.Patuloy na umaagos ang kaniyang luha.Wala na siyang pamilya nag iisa nalamang siya. Kilangan niyang iligtas ang kaniyang sarili.At kung sakaling mabuhay siya ipinapangako niya sa sariling mag hihigante. Hanggang makarating siya sa dulo ng lagusan.Binuksan niya ang maliit na pinto.Na natatabunan ng mga tuyong damo. Sumalubong sa kaniya ang malansang hangin na nahahaluan na ng dugo. Mabilis siyang tumakbo at tinalunton ang daan patungo sa ilog. Pero may-maya pay narinig niya ang malakas na alulong mula sa kaniyang likuran.Nang lingunin niya ito'y isang malaking itim na werewolves ang humahabol sa kanya.Namumula ang mga mata nitong nakatingin sa kanya. Mas lalo pa niyang binilisan ang pagtakbo.Haggang marating niya ang ilong.Hinahabol parin siya ng itim na lobo kaya pikit matang tumalon siya sa rumasagasang tubig. Lumubog ang kaniyang katawan sa tubig bago siya muling lumutang.Nakita niya ang itim na lobong nasa gilid ng ilog habang nangangalit ang ngipin na nakatingin sa kanya. Ramdam niyang ligtas na siya.At hinayaan niya ang sariling tangayin ng rumasagasang tubig kung saan.Tangayin ang kaniyang pagal na katawan.