ความสุขที่ภรรยาคนสวยมอบให้เมื่อคืน ทำให้วชิรวิชญ์อิ่มเอมจนแทบสำลักความสุขออกมาเลยทีเดียว และถึงแม้เช้าวันใหม่จะเดินทางมาถึง เขาก็ไม่อยากจะตื่นหรือลงจากเตียงเลย อยากจะกก อยากจะกอดนิวารินเอาไว้แนบอกตลอดทั้งวัน
ลำแขนแข็งแรงวาดไปข้างตัว เมื่อรวบร่างอรชรหอมกรุ่นของภรรยาเข้ามากอด แต่ก็พบเพียงแค่ความเย็นเชียบของที่นอนเท่านั้น
ดวงตาคมเข้มที่ค่อยๆ ลืมขึ้นปะทะเข้ากับคามว่างเปล่าของที่นอนข้างตัว
ชายหนุ่มขยับตัวลุกขึ้นนั่ง หันหน้ามองไปรอบๆ ห้อง ก่อนที่สายตาจะไปหยุดที่ประตูห้องน้ำที่อยู่ด้านในสุด
รอยยิ้มจางๆ ผุดขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลา เมื่อคิดว่านิวารินอยู่ในห้องน้ำ
เขาก้าวลงจากเตียง ไม่สนใจสภาพเปลือยเปล่าของตัวเอง ก้าวเข้าไปในห้องน้ำ แต่ก็พบเพียงความว่างเปล่าไม่ต่างจากเตียงนอน
คิ้วเข้มเลิกสูงด้วยความประหลาดใจ ความสงสัยทำให้หัวใจเต้นแรง
