“ไม่ต้องห่วงหรอกลูก ไปเที่ยวกันให้สนุกนะ เหนื่อยมาทั้งปีแล้ว แม่กับยัยยิหวาอยู่ได้” คุณกานดาหันไปให้คำมั่นกับทั้งคู่ ทำให้กานพลูรู้สึกมีความสุขเป็นอย่างมาก ทั้งคชินทร์และกานพลูเดินเข้าไปหอมแก้มเด็กหญิงหวันยิหวาที่กำลังตั้งหน้าตั้งตารับประทานข้าวต้มปลาด้วยความเอร็ดอร่อย
“จุ๊บๆ ค่ะ” เด็กหญิงหวันยิหวาหันมาเอ่ยกับทั้งคู่ด้วยความไร้เดียงสา ก่อนจะคชินทร์จะอุ้มบุตรสาวมาไว้ในอ้อมกอดด้วยความรัก หลังจากที่ร่ำลากันอยู่สักพัก คชินทร์กับกานพลูก็เดินทางมุ่งหน้าสู่เกาะเสม็ด สถานที่ที่ได้ชื่อว่าเป็นเกาะสวรรค์อีกแห่งหนึ่ง
เกาะเสม็ด
เสียงน้ำทะเลกระทับฝั่งมันช่างสงบและไพเราะเหลือเกิน ชายหนุ่มและหญิงสาวกำลังนอนรับลมทะเลฟังเสียงคลื่นกระทบฝั่งด้วยความสุข มือทั้งสองคนเกาะกุมกันไว้ด้วยความรักที่มีอย่างเปิดเผย เนิ่นนานที่ทั้งสองไม่มีแม้แต่คำพูดใดๆ แต่ความอบอุ่นกลับส่งผ่านไปให้แก่กัน
“ขอบคุณนะคะที่พาหวานมาที่นี
