2 เดือนต่อมา
ณ ห้องนอน (บ้านเฟยหลิง-ชีหมิง)
กริ้ก!
ประตูห้องน้ำเปิดออกท่ามกลางความเป็นห่วงของฉันที่มีให้กับผู้ชายที่กำลังก้าวเท้าเดินออกมา ฉันรีบตรงเข้าไปประคองสามีที่เดินออกมาด้วยใบหน้าซีดเล็กน้อยแล้วพาเขาไปนั่งลงยังโซฟา แม้ว่าตัวเองจะอายุครรภ์เข้าเดือนที่ 4 เฮียหลิงยังคงมีอาการแพ้ท้องเกิดขึ้นอยู่ ทุกความทรมานไม่ได้เกิดขึ้นกับฉันเลยมันไปตกอยู่ที่สามีทั้งหมด
“เจ้าจิ๋วแกล้งป๊าน่าดูเลย” ฝ่ามือเล็กยกขึ้นเสยผมที่ตกปิดหน้าผากของเฮียหลิงขึ้น ใช้มือลูบไปตามข้างแก้มของเขาด้วยความเป็นห่วงปนความเอ็นดู
“ไม่เป็นอะไร เฮียไม่อยากให้หมิงแพ้ท้องอยู่แล้ว ไม่อยากให้เมียต้องทรมาน แอบกระซิบบอกลูกตลอดว่าให้มาลงที่ป๊าได้เลย” เฮียหลิงยกแขนทั้ง 2 ขึ้นกอดเอวฉันแล้วโน้มหน้าลงจูบที่ท้องกลม ที่ภายในมีเจ้าจิ๋วฝาแฝดชายอยู่
ฉันกำลังมีลูกชายฝาแฝดเป็นของตัวเอง…
“พูดแบบนี้อยากได้รางวัลจากเมียหรือเปล่า” จะทำให้ฉันหลง
