วันต่อมา
ณ ร้านกาแฟแห่งหนึ่ง เวลา 11.00 น.
(ตายแล้ว… มันเป็นเรื่องใหญ่อยู่นะเนี่ยการถอนหุ้น)
เจ้ปิงพูดขึ้นมาด้วยความตกใจหลังจากรับรู้เรื่องราวทั้งหมดจากการบอกเล่าของฉัน สิ่งที่เฮียหลิงกำลังจะทำ และดูเหมือนว่าเอกสารทุก ๆ อย่างของทางสามีฉันได้ถูกจัดเตรียมเอาไว้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว เพราะฉะนั้นจึงเหลือเพียงเฮียหลิงเข้าไปพูดคุยกับคุณเหมยที่กำลังพักรักษาตัวอยู่ภายในโรงพยาบาล
“ก็ไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้ แต่หมิงก็ไม่ได้ฟ้องอะไรเฮียหลิงเลยนะเหรอหมิงควรช่วยคุยกับเฮียหลิงอย่างจริงจัง ให้ใจเย็นกว่านี้ก่อนบอกเขาอย่าพึ่งถอนหุ้นยังไงนี่ก็เป็นครั้งแรกที่คุณเหมยทำตัวแปลก ๆ กับหมิง”
ฉันพูดกับคนปลายสายด้วยความรู้สึกกังวลในใจเล็กๆ ขณะเดียวกันก็ใช้ส้อมจิ้มลงบนขนมปังหั่นตัดเป็นชิ้นพอดีคำนำมันเข้าปาก แล้วตามด้วยเค้กก้อนเล็กที่อยู่ข้างกัน จากนั้นจึงตบท้ายด้วยกาแฟตามเข้าไป
ปกติจะไม่ค่อยอยากกินของแบบนี้สักเท่าไร
