NAKASUBSOB ang mukha ko sa malambot na unan habang naririnig ko ang sunod-sunod na pagkatok sa pintuan ng silid ko. Wala akong balak buksan ang pintuan dahil ayokong makita nilang mugto ang mga mata ko.
"Aceshelle! Bakit ba hindi ka pa bumabangon dyan! Tanghali na may pasok ka pa. Kanina ka pa hinihintay ni Nikko." Ani Mama ng buksan niya ang pintuan ng silid ko gamit ang Duplicate na susi.
Hindi ako kumibo nanatili akong nakasubsob sa malambot na unan. Humigpit pa ang pagkakapit ko sa malambot na kama nang maalala ko ang dahilan ng pagmumok ko dito.
"Aceshelle! Bumango kana! Kanina pa naghihintay sayo si Nikko.
"Si Nikko.." Nagmadali akong bumangon at lumabas akong silid ko. Wala akong pakialam kung anong itsura ko ngayon. Ang gusto ko lang maiparamdam ko kay Nikko ang sakit na narara
