วันถัดมา
เป็นวุ้นหวานที่เมื่ออาบน้ำเสร็จแล้วมายืนชะเง้อชะแง้ที่หน้าห้องจนป้าจันดีต้องถาม
“ แกเป็นอะไรของแก เดินไปเดินมาทำไม ป้าเวียนหัว ”
“ อ๋อ เปล่าจ้ะ วุ้นแค่สงสัยว่าคุณรามกลับบ้านหรือเปล่า ”
“ แล้วมันกงการอะไรของแกที่คุณรามจะกลับหรือไม่กลับบ้าน ” เสียงของป้าจันดีเริ่มแข็งขึ้น นั่นทำให้ผู้เป็นหลานสาวรีบแก้ตัวพัลวัน
“ คือวุ้นไม่ได้คิดอะไรไม่ดีเลยนะจ๊ะป้า แค่สงสัยว่าวันนี้ต้องไปตรวจร่างกายอีกหรือเปล่า ”
“ ถ้าท่านจะให้ตรวจก็คงให้ใครมาตามเองนั่นแหละ แกก็มานอนพักผ่อนเถอะ ยังไม่ต้องไปนั่งเขียนนิยายข้างนอกหรอก ให้มันหายก่อน ” นั่นทำให้วุ้นหวานต้องเดินกลับเข้ามานั่งในห้องอย่างว้าวุ่นใจ
เมื่อคืนคุณรามทำกับเธอราวคนอื่นคนไกล ทำเหมือน ไม่ใส่ใจใยดี มันทำให้เธอรู้สึกแย่เหลือเกินและทำให้รู้ตัวว่าคิดถึงอีกฝ่ายแค่ไหน
“ วุ
