" สำหรับคนชอบดูถูกคนอื่นแบบคุณ เท่านี้มันยังน้อยไป " ถึงแม้นาราภัทรจะกลัวเขาแค่ไหนเธอก็ไม่ได้แสดงความหวาดกลัวใดๆออกมาให้เขาเห็น
" ดูถูกจริงๆนั่นแหล่ะ เพราะที่ฉันพูดมันถูกหมดทุกอย่าง " พสุธายังคงอารมณ์คุกรุ่น
"คนเลวๆแบบคุณก็คิดได้แค่นี้แหล่ะ " นาราภัทรยังคงไม่พอใจกับคำดูถูกของพสุธาเช่นกัน
" ถ้างั้นคนเลวๆคนนี้ก็ขอชิมสินค้าหน่อยแล้วกันว่ามันจะตรงกับที่กล่าวหามั้ย " พสุธายังคงเอ่ยเสียงเกรี้ยวกราด
เมื่อพสุธากล่าวจบเขาก็กระตุกผ้าเช็ดตัวสีขาวที่พันกายนาราภัทรไว้ ผ้าเช็ดตัวที่ปิดบังร่างกายของนาราภัทรจากสายตาของพสุธา เลื่อนลงไปกองที่พื้น นาราภัทรไม่ทันได้ตั้งตัวจึงไม่สามารถคว้าผ้าเช็ดตัวไว้ทัน ทำให้ร่างกายของเธอตอนนี้ไม่เหลือสิ่งใดปกปิดอยู่
มือเรียวเล็กของนาราภัทรพยายามปิดอกตูมเต่ง แต่มันก็ใหญ่เกินกว่าที่มือบางจะปิดได้มิด พสุธามองด้วยความหื่นกระหาย ผู้หญิงคนนี้ตัวเล็กก็จริงแต่กลับซ่อนรูปเหลือ
