" ฉันไม่ได้ป้องกันนะ " พสุธาเอ่ยขึ้นมาหลังจบบทรักอันเร่าร้อน
นาราภัทรเงียบไม่กล้าเอ่ยอันใดออกมา เพราะเธอกำลังเขินอายชายหนุ่มนั่นเอง เมื่อพสุธามองไปที่ใบหน้าสวยฝ่าความมืดที่ปกคลุมไปทั่ว เขารู้สึกต้องการเธออีกครั้ง
" ฉันขอนะ " พสุธาเอ่ยออกมาเสียงพร่า
" ขออะไรคะ " นาราภัทรถามด้วยความสงสัย
" ขอรักเธออีกรอบไง " พสุธาเอ่ยพร้อมกับใช้เรียวปากหนาปิดทับเรียวปากบาง เพื่อสกัดคำถามจากเด็กไร้เดียงสาเช่นเธอ
พสุธาใช้มือหนาเกาะกุมอกชูชันอีกรอบ แล้วบรรเลงเพลงรักเข้าใส่นาราภัทร นาราภัทรก็ตอบรับสัมผัสของเขาด้วยความเต็มใจ พสุธาสอดส่ายลิ้นสว่านไปในเรียวปากบาง ลิ้นสองลิ้นเกี่ยวกวัดไปมาด้วยความกระสัน ความสุขสมยังแผ่ซ่านอยู่ทั้งสองร่าง
พสุธาฟ้อนเฟ้นอกชูชันอย่างไม่รู้จักเบื่อ มือหนาอีกข้างของเขาลูบไล้ไปทั่วเอวคอดกิ่ว เลือดในกายนาราภัทรวิ่งพล่านอีกครั้ง ความเสียวซ่านครั้งใหม่กำลังเริ่มก่อตัวขึ้นมา
พสุธานำทา
