พสุธาก็นิ่งเงียบ ปล่อยให้นาราภัทรกุมมือของเขาไว้ นาราภัทรพยายามส่งกำลังใจให้พสุธา ถ้าเป็นเมื่อก่อนเธอคงไม่ทำแบบนี้ แต่ตอนนี้เขาคือคนที่คู่ควรที่จะได้รับกำลังใจจากเธอ
" ถ้าฉันจบเรื่องนี้ แล้วเราไปเที่ยวกันนะ " พสุธาเอ่ยออกไปด้วยความรู้สึกดีกับนาราภัทรที่เพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ
" แล้วแต่คุณดินเลยค่ะ " นาราภัทรเอ่ยออกไปตามความรู้สึกจริง
" ไว้ฉันจัดการเรื่องนี้จบ แล้วเราไปเที่ยวด้วยกัน ฉันสัญญา" พสุธากล่าวจบก็หอมไปบนหน้าผากมนของนาราภัทร
นางแดงกำลังถือยาเข้ามาได้แต่ลอบมองด้วยความสุขใจ เธอไม่เคยเห็นนายของเธอมีความสุขแบบนี้มาก่อน
'ภาวนาให้คุณไข่มุกคือความสุขที่แท้จริงของนายด้วยเถิด' นางแดงได้แต่แอบภาวนาอยู่ในใจ
พสุธาละใบหน้าออกจากหน้าผากมน แล้วจึงหันไปเจอนางแดงที่ถือถาดยาเข้ามา
" ดูแลคุณไข่มุกด้วยนะป้าแดง เดี๋ยวฉันออกไปที่คาสิโนก่อน " พสุธาหันไปสั่งนางแดง " ฉันไปทำงานก่อนนะไข่มุก " พสุธาหันมา
