" ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ป้าก็ดูแลคุณไข่มุกตามคำสั่งของนาย ถ้าคุณไข่มุกจะขอบคุณป้าก็ต้องไปขอบคุณนายด้วยนะคะ " นางแดงพยายามจะอธิบายถึงความห่วงใยของพสุธาที่มีต่อนาราภัทร
" ก็เพราะเขานั่นแหล่ะที่ทำให้เป็นแบบนี้ " นาราภัทรบ่นอุบอิบ ทำให้นางแดงได้ยินไม่ถนัด
" คุณไข่มุกพูดว่าอะไรนะคะป้าไม่ค่อยได้ยิน " เสียงบ่นของนาราภัทรเบาจนนางแดงไม่ได้ยิน
" เปล่าค่ะ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ " นาราภัทรปฏิเสธออกไปก่อนที่จะก้มหน้าก้มตารับประทานข้าวต้มด้วยความรู้สึกฝืนๆ เพราะลิ้นของเธอไม่รับรู้ถึงรสชาติของข้าวต้ม คงเนื่องมาจากพิษไข้ที่ยังคงมีอยู่
เมื่อรับประทานไปได้ไม่กี่คำ นาราภัทรก็วางช้อนลง จนนางแดงที่นั่งอยู่ด้วยต้องถามออกไปด้วยความสงสัย
" ป้าทำไม่ถูกปากเหรอคะ ทำไมทานนิดเดียว " นางแดงถามด้วยความแปลกใจ เพราะนางก็ชิมรสชาติอาหารแล้ว แต่ทำไมนาราภัทรถึงรับประทานแค่นิดเดียว
" เปล่าค่ะ แต่มุกไม่หิว ลิ้นของมุกไม่รู้รสเลยค่ะ "
