โยธินถึงกับเข็ดหลาบที่เคยแกล้งอัสนีไปก่อนหน้านี้ เขาแกล้งมันทีเดียว มันแกล้งเขากลับเป็นสิบ
แต่เดี๋ยวก่อนนะ หนูมิยังไม่โต แต่งงานเมื่อไหร่มึงโดนไอ้เอส!! โยธินหัวเราะในใจอย่างชั่วร้ายอยู่คนเดียว
“เฮียเป็นอะไรคะ หัวเราะอะไร” ประโยคคำถามของเจ้าสาวทำให้โยธินรีบปฏิเสธเป็นพัลวัน
“ไม่มีอะไรครับ เฮียแค่หัวเราะดีใจที่ได้แต่งงานครับ”
หลังจากผ่านประตูที่กั้นเอาไว้มากมาย เขาต้องหยิบซองออกมาแจกไม่อั้น โยธินก็รับเจ้าสาวมาทำพิธีในช่วงเช้า เป็นพิธีทางสงฆ์ เพื่อให้เจ้าบ่าวกับเจ้าสาวได้ทำบุญร่วมกัน และหลังจากนั้นก็เป็นงานเลี้ยง มีแขกเหรื่อซึ่งเป็นเพื่อนสนิทมิตรสหายและญาติเพียงเท่านั้นที่มาร่วมงาน
ฤกษ์ส่งตัวเข้าห้องหอไม่ได้กำหนดเวลา เพราะในช่วงเช้านั้นฤกษ์ดีอยู่แล้ว จะเข้าห้องหอเวลาไหนก็ได้
คบกันมานานหลายปี โยธินและหัทยาก็เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกัน เขาจำได้ว่าเป็นผู้ชายคนแรกของเธอ เธอเป็นคนรักน
