ประโยคของมิรินทำให้แก้มของอัสนีแดงจัดหนักกว่าเดิม เขารู้สึกว่าเธอกำลังบอกรักเขากลาย ๆ แถมเธอยังเรียกพี่รหัสด้วยชื่อเต็มยศ ไม่ได้เรียกชื่อเล่นให้รู้ว่าสนิทสนมกันอีก
“แต่ถ้าเขาสารภาพรัก ต้องพูดแบบนี้ทุกประโยคเลยนะครับ” อัสนีเอ่ยขึ้นขณะเก็บของเดินมาหาสาวน้อยของเขา
“เจ้าค่ะ” เธอรับคำอย่างแข็งขัน เขาจึงยื่นมือไปโยกศีรษะเล็ก ๆ ของเธอด้วยความเอ็นดู อารมณ์ของเขาดีขึ้นและดีขึ้นอีกอย่างมากเมื่อเธอขยับเข้ามาหอมแก้มเขาฟอดใหญ่
“อยากกินไอศกรีมจังค่ะ”
“อยากไปกินร้านไหนล่ะ”
“อยากกินร้านเฮียค่ะ”
“เฮียมีร้านด้วยเหรอ”
“ไอศกรีมโอมเมดสูตรที่เฮียเคยทำให้กินยังไงคะ อร่อยมาก ๆ เลยนะคะ เรามีเครื่องทำไอศกรีมจะต้องไปซื้อกินทำไมล่ะคะ เฮียทำอร่อยกว่าที่ร้านเสียอีก”
“อยากกินฝีมือเฮียเหรอ” เขาเอ่ยถามขณะเดินไปที่รถ
“ใช่ค่ะ” อัสนีใจฟูทุกครั้งที่สาวน้อยของเขาอยากกินอาหารฝีมือของเขา ที่เขาทำอาหารเก่งเป็นเพราะว่าเธ
