“ต้องไหวสิ มันเป็นนักสู้ เฮียรู้” อัสนีพูดคล้ายปลอบพายุ ใจของเขาก็หวาดหวั่นและเป็นห่วงมันเช่นกัน
เสียงเชียร์ดังกระหึ่มไปทั่ว อยู่เหนือศีรษะของพวกเขา การสมัครเมมเบอร์เพื่อเข้ามาดูไม่ใช่แค่การไลฟ์สดเท่านั้น แต่สามารถเข้ามาดูข้างเวทีได้ด้วย
“ด้านบนมันคือเวที” เวทีที่เป็นอัฒจรรย์คล้ายดูการเตะบอลหรือวัวชน เสียงหัวเราะดังขึ้น มันก้องอยู่ในห้องเล็ก ๆ ที่พวกเขาถูกขังเอาไว้
“ไอ้เลว” พายุสบถเสียงดังที่เสียท่าพวกมันจนได้
“เดี๋ยวพวกแกก็จะโดนรมควันตายไปพร้อม ๆ กับเจ้าหมาป่าตัวใหญ่ที่จะโดนเข้าบิ๊กกัดจนตาย” เสียงเหี้ยมเกรียมนั้นเหมือนไม่ใช่เสียงของทัศน์ไทย แต่แท้ที่จริงก็คือเสียงของเขา แต่เขาได้ทำการตัดต่อโปรแกรมตัดเสียงเสียใหม่ ทำให้ไม่มีใครจำเสียงของเขาได้
“ฉันเห็นว่าพวกแกกำลังทำอะไรอยู่ จะถ่ายภาพจะบันทึกภาพยังไงก็ทำอะไรฉันไม่ได้หรอก เชิญตามสบาย” มันท้าทายแต่อัสนีก็ยังทำเช่นนั้น
เสียงเชียร์ที่
