"นั่นมันพวกยัยมารนี่" ไอซ์ ยุ้ย เบย์ สกาย เวียร์ เก้า และทอยพากันเดินมาหาธันน์กับฟ้าใสที่หายกันมานานมาก เพราะนี่ก็ใกล้จะมืดค่ำแล้ว เห็นพวกมารียืนทำลับๆ ล่อๆ ตรงป้ายบอกทางไปน้ำตก
"ทำไมดูรุกรี้รุกรนกันแปลกๆ" เบย์ว่าอย่างรู้สึกไม่ไว้วางใจในท่าทางของทั้งสามคน ก่อนที่ทั้งสามจะเดินผ่านพวกตนไป
"เดี๋ยว ธันน์กับฟ้าใสอยู่ที่น้ำตกหรือเปล่า" ไอซ์จับแขนของหยาดไว้ หยาดสะดุ้งสุดตัวด้วยความตกใจ เอาแต่ก้มหน้างุดไม่ยอมสบตาใคร
"มะ...ไม่เห็น ไม่รู้...มะ..." หยาดตะกุกตะกัก
"หยาดมานี่ ไปหาเองสิ จะมายุ่งกับพวกฉันทำไม" มารีเดินกลับมากระชากแขนหยาดเดินกลับเข้าหมู่บ้านไป
"สักวันได้อดใจไม่ไหวตบยัยมารนี่ให้สักวัน" ไอซ์ว่าด้วยความหมั่นไส้
"เรารีบไปหาฟ้าใสกับธันน์กันเถอะเดี๋ยวจะมืดค่ำเสียก่อน" ยุ้ยรู้สึกเป็นห่วงทั้งสองคนแปลกๆ ยิ่งได้เห็นท่าทางของพวกมารีด้วยแล้วทำให้รู้สึกกังวลใจอย่างบอกไม่ถูก
"แอบมาสารภาพรักกันแน
