ไม่อยากนอกใจ แต่พลาดไปแล้ว

974 Words
ตอน ไม่อยากนอกใจ แต่พลาดไปแล้ว ดิฉันชื่อ มะนาว อายุยี่สิบหกปี ใบหน้าสวยหวาน ดวงตากลมโตเป็นประกาย ผิวขาวเนียนละเอียด และรูปร่างเพรียวบางสมส่วน ฉันกำลังเตรียมตัวสอบเนติบัณฑิตอย่างมุ่งมั่น เพื่อสานฝันการเป็นทนายความ ส่วนพี่ต้นแฟนของฉัน เขาเป็นผู้จัดการหนุ่มไฟแรงของบริษัทไอทีแห่งหนึ่ง เราคบหาดูใจกันมานาน และกำลังวางแผนจะแต่งงานกันในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ช่วงนี้ฉันทุ่มเทเวลาให้กับการติวหนังสือหนักมาก ฉันมักจะนัดติวกับ พี่วิน รุ่นพี่สมัยเรียนคณะนิติศาสตร์ พี่วินเป็นคนเก่ง มีความรู้แน่น และใจดี เรามักจะนัดเจอกันที่ร้านกาแฟใกล้ๆ มหาวิทยาลัย นั่งติวหนังสือกันอย่างเคร่งเครียด วันนี้ร้านกาแฟเจ้าประจำปิด พี่วิน ชวนฉันขึ้นมาติวหนังสือที่ห้องพักของเขาในคอนโดหรูย่านสุขุมวิท "วันนี้ติวที่ห้องพี่ดีกว่านะ เงียบกว่าร้านกาแฟเยอะ" พี่วินบอก "แม่พี่ก็อยู่บ้านด้วย" ฉันลังเลเล็กน้อย การไปห้องพักผู้ชายมันไม่ใช่เรื่องที่ฉันเคยทำ แต่ด้วยความไว้ใจในพี่วิน และคิดว่ามีคุณแม่ของเขาอยู่ด้วย ฉันจึงตอบตกลง แสงแดดยามบ่ายสาดส่องเข้ามาในรถยนต์ขณะที่พี่วินขับพาฉันมายังคอนโดมิเนียมหรูหราสูงตระหง่านกลางเมืองกรุง เมื่อมาถึงห้องพักของพี่วิน บรรยากาศภายในห้องดูโอ่อ่าและทันสมัย เฟอร์นิเจอร์เรียบหรูจัดวางอย่างลงตัว ผนังกระจกบานใหญ่เผยให้เห็นวิวเมืองกรุงเบื้องล่าง ห้องนั่งเล่นกว้างขวางมีโซฟาหนังตัวใหญ่นุ่มสบาย แต่เมื่อฉันกวาดสายตาไปรอบๆ กลับไม่พบคุณแม่ของพี่วิน "เอ่อ คุณแม่ไม่อยู่เหรอคะพี่" ฉันถามด้วยความสงสัย พี่วินยิ้มบางๆ "อ๋อ สงสัยแม่จะไปห้างสรรพสินค้าแล้วมั้งครับ มะนาว มานั่งนี่สิ" เขาผายมือไปยังโซฟาตัวใหญ่กลางห้อง ฉันเดินเข้าไปนั่งลงบนโซฟาอย่างเก้ๆ กังๆ หัวใจของฉันเริ่มเต้นแรงขึ้นเล็กน้อย ความรู้สึกประหม่าเริ่มเข้ามาแทนที่ความสบายใจที่เคยมี พี่วินติวหนังสือให้ฉันนานหลายชั่วโมงจนฉันเริ่มรู้สึกเพลียล้าไปหมด เขาสังเกตเห็นจึงอาสาลงไปซื้อข้าวกล่องและเครื่องดื่มให้ เมื่อเขาออกไป ฉันก็ขึ้นมาเอนตัวนอนลงบนโซฟา กะจะพักให้หายเมื่อยหลังและเอวที่อ่อนล้าจากการนั่งติว ทว่าฉันกลับผล็อยหลับไปนานสองนาน พอรู้ตัวอีกที ฉันก็พบว่าพี่วิน ขึ้นมาคร่อมทับอยู่บนตัวฉันแล้ว ปากของเขากำลังเม้มไซร้ซอกคอขาวของฉันอย่างหิวกระหาย ลมหายใจร้อนๆ รดรินอยู่บริเวณนั้น สร้างความรู้สึกวาบหวามแล่นแปล๊บไปทั่วร่างดิฉัน พี่วินเล้าโลมฉันจนฉันรู้สึกอ่อนระทวยไปหมด ถึงแม้ในใจจะตกใจและโกรธกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ร่างกายของฉันกลับไม่มีเรี่ยวแรงจะดิ้นขัดขืนเขาเลย ราวกับว่าร่างกายของฉันมันสมยอมเขาไปแล้ว ทั้งๆ ที่ในหัวของฉันกำลังขัดขืนอย่างรุนแรง ฉันค้างชะงักในสภาพช็อกกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเองจนลืมไปว่านิ่งแบบนั้นอยู่นานแค่ไหน แต่มันนานพอที่พี่วินจะถลกชายเสื้อยืดสีชมพูของฉันขึ้น รั้งเสื้อชั้นในลงแล้วก้มลงมาคาบทึ้งหัวนมจนแดงช้ำ ความเจ็บปวดปนความเสียวซ่านทำให้ฉันหลุดเสียงออกมา "อร๊ะ! อย่า! อย่าค่ะ!" ฉันเริ่มนอนดิ้นส่ายเอวไปมา และกลับมาพูดได้อีกครั้ง แต่พี่วินกลับไม่สนใจคำพูดของฉันเลยแม้แต่น้อย เขายังคงดูดดึงหัวนมของฉันอย่างต่อเนื่อง พี่วินบีบเฟ้นเต้านมของฉันด้วยมือหนึ่งอย่างไม่ปราณี ส่วนอีกมือหนึ่งก็สอดลอดเข้ากางเกงขาสั้นของฉัน เอานิ้วกลางแยงยัดเข้าร่องสาวของฉันอย่างรวดเร็วและรุนแรง "อร๊าย! อร๊ายยยย!" ฉันกรี๊ดลั่นและนอนถีบเท้าไปมาบนโซฟา ทว่าร่องสวาทของฉันกลับหลั่งน้ำเสียวมาอาบเลอะเต็มอุ้งมือของรุ่นพี่อย่างห้ามไม่อยู่ จุ๊บ! ๆ ๆ พี่วินก้มลงมาจูบปิดปาก ปิดเสียงร้องของฉันอย่างรวดเร็วขณะที่นิ้วกลางยังคงแทงเข้าออกรูสาวอย่างช่ำชอง ความเสียวซ่านไปทั่วร่างจนฉันยอมเปิดปากให้เขาสอดลิ้นเข้ามาพันวนๆ กับลิ้นของฉัน โดยที่ฉันเพียงอ้าปากค้าง ไม่ได้จูบตอบเขา เมื่อได้จังหวะ พี่วิน ก็ดึงกางเกงขาสั้นของฉันลงอย่างรวดเร็ว แล้วรูดซิปกางเกงของเขา ล้วงแท่งรักลำยาวที่ใหญ่กว่าว่าที่สามีของฉันออกมาอย่างรวดเร็ว แล้วแทงเข้าหว่างขาขาวๆ ของฉัน ปรั่บ! ๆ ๆ อ่าส์! เขากระแทกเข้าออกอย่างง่ายดาย เพราะน้ำเสียวของฉันมันเอ่อล้นออกมารอหล่อลื่นอยู่แล้ว ขณะที่เขายังคงจูบปากฉัน เอวเขาก็ซอยยิกๆ จนฉันสยิวหนักและผวากอดรัดเขาแน่น พี่วินกระแทกจนฉันชักกระตุกเกร็งไปสองสามรอบ ก่อนที่เขาจะปลดปล่อยน้ำรักเข้ามาในท้องฉันอย่างรุนแรง ฉันร้องไห้กระซิกๆ เมื่อรู้ว่าโดนแตกใน สติกลับมาจนนึกถึงหน้าพี่ต้น ว่าที่สามีที่กำลังจะแต่งงานกัน ถึงฉันร้องไห้อยู่ พี่วินก็ไม่ยอมหยุด เขายังคงซอยเอวโยกแท่งเอ็นรูดเข้าออกในตัวฉันอย่างต่อเนื่อง ตั่บ! ๆ ๆ ฮือ! ๆ อร๊ะ! อร๊าาา! ฉันทั้งร้องไห้ทั้งร้องครางอย่างสับสนไปหมด ระหว่างความรู้สึกผิดและความเสียวซ่าน...
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD