12 เหมือนจะดี
1236 Words
เวลาผ่านไป
"พี่ขนมจะออกไปไหนหรอ?" ขุนน้องชายของเธอเอ่ยถามขึ้น เมื่อเห็นพี่สาวกำลังยืนแต่งตัวเหมือนกำลังจะออกไปไหน
"พี่จะออกไปทำธุระ ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะกลับหรือเปล่า"
"อ๋อ..."
"เราหาข้าวให้แม่กินเสร็จแล้วก็ปิดบ้านนอนเลยก็ได้ ถ้าพี่กลับพี่จะโทรเรียก"
"ครับ พี่ขนม...ดูแลตัวเองดีๆ นะขุนเป็นห่วง"
"จ้ะ พี่จะดูแลตัวเองเป็นอย่างดีเลย"
หลังจากที่แต่งตัวเสร็จขนมก็โบกรถแท็กซี่นั่งไปลงที่ห้างสรรพสินค้า เพราะคเชนทร์ให้เธอไปหาที่นั่น
"ขนมมาแล้วค่ะ" เสียงหวานเอ่ยพูดกับชายหนุ่มที่กำลังยืนหันหลังพิงกับรถเก๋งคันหรูอยู่ ก่อนที่เขาจะหันกลับมามองเธอ
ชายหนุ่มรูปร่างสูงกำลังดี ใบหน้าหล่อเหลาเอาการ การแต่งตัวก็ดูดี ยิ่งสวมทับแว่นตาสีดำไปยิ่งดูเท่เข้าไปใหญ่ ทำเอาหญิงสาวที่เดินผ่านไปมาอดที่จะเหลียวมองไม่ได้
"มาเร็วดีหนิ"
"รถไม่ติดค่ะก็เลยมาได้เร็ว"
"ไปกันเถอะฉันขี้เกียจยืนรอมันร้อน"
"แล้วทำไมไม่นั่งรอในรถล่ะคะมายืนตากแดดรอทำไม?" เธอถามเพราะสงสัย ก็รู้อยู่ว่าข้างนอกมันร้อนแต่ก็ยังจะมายืนอาบแดดอยู่ข้างนอก
"มันเรื่องของฉัน"
"เอ้า?" เจอแบบนี้ก็ไม่รู้จะเถียงต่อไปว่ายังไงเหมือนกัน
"...."
"คุณให้ขนมมาที่นี่ทำไมคะ คุณจะซื้อของหรอ?"
"เปล่า ฉันแค่รู้สึกเบื่อๆ ไม่รู้จะทำอะไร ก็เลยชวนเธอออกมาเที่ยว"
"เที่ยว?"
"อือ..." เขามองหน้าเธอพร้อมกับยักคิ้วให้ทีนึง
ไม่รู้ว่าเธอคนเดียวหรือเปล่าที่ได้รับสิทธิพิเศษแบบนี้ ไม่รู้ว่าผู้หญิงคนอื่นที่อยู่ในสัญญาเหมือนกับเธอได้ออกมาเดินเล่นแบบนี้หรือเปล่า
ขนมเดินตีคู่ไปกับคเชนทร์โดยที่เธอเองก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าจะซื้ออะไรดี เพราะเธอไม่ได้ตั้งใจจะมาซื้ออะไรอยู่แล้ว
"เธออยากได้อะไร"
"คะ?"
"ก็ถามว่าเธออยากได้อะไร กระเป๋าเสื้อผ้า รองเท้า เครื่องสำอาง หรือว่าของอย่างอื่น?"
"ไม่ค่ะ ขนมไม่ได้อยากได้อะไรเลย"
"นี่ฉันเป็นคนออกเงินให้นะ เธอไม่คิดจะเอาบ้างหรอ?"
"ของพวกนั้นขนมใช้ไม่เป็นหรอกค่ะ"
"ถึงว่า..."
"อะไรคะ?"
"หน้าตาก็บ้านๆ ไม่รู้จักแต่งตัวอีกต่างหาก"
"ค่ะ ขนมหน้าตาบ้านๆ ไม่สวยเหมือนกับเด็กคนอื่นของคุณหรอก" เธอพูดเพราะน้อยใจ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกหรอกที่มีผู้ชายพูดแบบนี้กับเธอ แต่พอได้ยินทีไรมันก็รู้สึกน้อยใจทุกที จนเธอเอากลับไปคิดแล้วก็ติเตียนตัวเองว่าทำไมถึงไม่เกิดมาสวยเหมือนคนอื่นเขา
ที่เป็นคนไม่รู้จักแต่งตัวเพราะเธอไม่มีเวลา เธอเองก็อยากสวยอยากแต่งตัวบ้าง แต่ทำยังไงได้ในเมื่อเธอมีงานต้องทำมีครอบครัวต้องดูแล
"หยุดเดินเดี๋ยวนี้นะ! ใครใช้ให้เธอเดินหนีฉัน!"
"ขนมเปล่าเดินหนีค่ะ ก็แค่เดินมาดูของ"
"โกรธฉันหรอที่ฉันพูดแบบนั้น?"
"เปล่าค่ะ"
"ถ้าเธออยากจะโกรธก็เรื่องของเธอสิฉันพูดความจริง"
"คุณพูดถูกค่ะขนมไม่สวย แต่งตัวไม่เก่ง แต่เชื่อเถอะค่ะถ้าวันนึงขนมได้เปลี่ยนไปเป็นอีกคน ขนมจะแต่งตัวให้แซ่บๆ จะแต่งหน้าให้สวยๆ จะเอาให้ผู้ชายมองตามกันจนเหลียวหลังเลย"
"เหอะ! คนอย่างเธอเนี่ยนะจะแต่งตัว ฉันว่าเป็นแบบนี้มันก็ดีอยู่แล้วนะไม่ต้องแต่งตัวหรอก"
"ก็คุณเป็นคนบอกเองหนิ ว่าขนมไม่สวย ขนมไม่รู้จักแต่งตัว"
"เออน่า ฉันก็แค่พูดเล่นไปเรื่อยแหละ สรุปเธอจะไม่เอาอะไรจริงๆ ใช่ไหม?"
"เอาค่ะ!" เธอตอบหลังจากนั้นก็เดินเข้าไปในร้านเสื้อผ้า หลังจากนั้นก็เลือกเสื้อผ้าหลายชุดเดินไปที่หน้าเคาน์เตอร์ "จ่ายเงินสิคะ"
"นี่เธอจะไม่ลองชุดหน่อยหรอ หยิบเอาๆ ถ้าใส่ไม่ได้ขึ้นมาจะทำยังไง"
"ใส่ไม่ได้ก็ช่างมันสิคะ ไม่ใช่เงินขนมสักหน่อย"
"อ้าว..."
"จ่ายเงินสิคะ ขนมอยากไปดูเสื้อผ้าร้านอื่นอีก อยากได้รองเท้าใหม่ด้วย กระเป๋าใบนี้ก็เก่าแล้วนะดูเหมือนจะได้ซื้อใหม่ซะแล้ว"
"เห็นแก่เงินใช้ได้เลยนะเธอเนี่ย มิน่าถึงยอมเอาตัวเข้าแลก..."
"...." หญิงสาวสะอึกกับคำพูดของชายหนุ่ม มันรู้สึกจุกยังไงก็ไม่รู้ เหมือนเธอถูกมองว่าเป็นผู้หญิงง่ายผู้หญิงเห็นแก่เงิน คำพูดของเขาที่พูดออกมาเธอคิดและรู้สึกกับมัน แต่เธอพยายามที่จะเป็นปกติให้ได้มากที่สุด ถึงแม้ในใจจะรู้สึกเจ็บและจุกมากก็ตาม
เธอเป็นคนยังไง นิสัยแบบไหน มีแค่เธอคนเดียวที่รู้ตัวเองดีที่สุด
"คืนนี้เธอไม่ต้องกลับนะ"
"ค่ะ" เธอตอบสั้นๆ ในขณะที่สายตายังคงจับจ้องอยู่กับเสื้อผ้าตรงหน้า และก็คิดเอาไว้อยู่แล้วว่าคืนนี้เธอคงต้องได้อยู่กับเขาที่โรงแรมอย่างแน่นอน "คุณควรจะซื้อถุงยางไปใช้บ้างนะคะ"
"เธอก็กินยาคุมแล้วนี่"
"ขนมถามคุณหมอมาแล้วค่ะ ยาคุมมันไม่ได้คุมกำเนิดได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ คุณเชนต้องป้องกันด้วยค่ะ"
"อ้อ...ได้สิฉันเองก็ไม่อยากมีลูกเหมือนกัน"
"...."
"เพราะถ้ามีฉันคงหาคนที่เพียบพร้อมจะเป็นแม่ของลูกฉันจริงๆ"
"...." จึก! เหมือนคำพูดของเขามันแทงใจดำดอกที่สอง คำพูดของเขามันเหมือนจะไม่ได้คิดอะไรก่อนที่จะพูดออกมา เป็นคำพูดที่ไร้แก่นสารแต่ทำเอาคนฟังถึงกับรู้สึกสะอึกไปเลยทีเดียว
เวลาต่อมา
"ไปสิลงไปซื้อถุงยาง" เขาเอ่ยบอกกับคนข้างๆ ทันทีที่จอดรถเทียบกับริมฟุตบาทหน้าร้านสะดวกซื้อ
"ขนมซื้อไม่เป็นค่ะคุณลงไปซื้อเองเถอะ น่าจะได้ตามที่คุณต้องการมากกว่า"
"เดินไปดูตรงหน้าเคาน์เตอร์ เอาขนาด 56 มาสามกล่อง" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับหยิบเงินยื่นให้กับเธอ
"...." ขนมถอนหายใจออกมาเบาๆ พร้อมกับรับเงินแล้วเปิดประตูลงจากรถไป
หญิงสาวเดินไปหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเคาน์เตอร์หยิบถุงยางมาสามกล่องโดยที่ไม่ได้อ่านอะไรมากมาย เพราะเธอเองก็อายเหมือนกัน สายตาของพนักงานที่มองเธอทำเอาเธอต้องรีบจ่ายเงินแล้วเดินออกมาจากร้านสะดวกซื้อ
ปึก!
"ไปกันเถอะค่ะเรียบร้อยแล้ว"
"เป็นอะไร?"
"ก็ขนมบอกแล้วว่าให้คุณลงไปซื้อเอง แต่คุณก็ยังจะให้ขนมลงไปซื้อ มีแต่คนมองกันเต็มไปหมด"
"ซื้อถุงยางแค่นี้ทำไมต้องอายด้วย?"
"ก็มันน่าอายนี่คะ นั่นมันของใช้ผู้ชายนี่ ทำไมคุณไม่ลงไปซื้อเองก็ไม่รู้"
"ฉันก็ไม่ได้เอามาใช้เองสักหน่อย เอามาใช้กับเธอนั่นแหละ"
"...."
- Writer
