LETICIA VIDA
PAULIT-ULIT kong binasa ang naka-saad sa canvas board. Nakakailang beses na ako, saulado ko na tuloy. Nang marinig kong tumigil na ang tunog ng shower sa loob ng bathroom, dali-dali kong binalik sa pinanggalingan itong kapit ko at para hindi mahalatang nakita ko ang painting n’ya.
Habang hinihintay s’yang lumabas, napapaisip ako.
Kung magpapatuloy pa ang ganitong pakikitungo sa ‘kin ni Krugen, hindi talaga malabong makalimutan ko na ang nararamdaman ko kay Krujer, hindi lang ‘yan, makakapaghiganti pa ako.
Isang malaking sampal sa kan’ya na hindi ko man s’ya nakatuluyan, ang kakambal n’ya naman ang pumalit.
Tingnan lang natin kung hindi s’ya aapoy sa inis.
Hindi na talaga ako makapahintay ng reaks’yon ng lalakeng ‘yon.
Siguro magugulat s’ya ng husto at nakaya kong
