“เอาน้ำอะไรดี” เขาเอ่ยถาม
“เก๊กฮวยแล้วกันค่ะ”
“ที่นี่มีมะม่วงแช่อิ่มกับขนมปลากริมด้วยนะ เอาไหม”
“เดี๋ยวค่อยสั่งก็ได้ค่ะ”
เธอยิ้มให้เขาก่อนจะลงมือรับประทานก๋วยเตี๋ยวตรงหน้า
พงศ์พิทัยคอยตักโน่นตักนี่ให้เธอตลอด เขาเป็นคนใจดี สปอร์ต เอาใจเก่ง นั่นคือเสน่ห์ของเขาที่เธอสัมผัสได้
สาวๆ ที่โต๊ะข้างๆ มองพงศ์พิทัยไม่วางตา แต่เฌอปรางไม่เห็นเขาสนใจ เขามองแต่เธอ ไม่เหลียวมองใครเลย
“อุ๊ย! ขอโทษค่ะ”
มีหญิงสาวสวยคนหนึ่งเดินมาสะดุดใกล้ๆ โต๊ะ ทำน้ำหกใส่เธอ ก่อนที่อีกฝ่ายจะรีบขอโทษขอโพยเช็ดให้ พงศ์พิทัยหรี่ตามอง สีหน้าของเขาบอกบุญไม่รับ
“ต้องขอโทษอยู่แล้ว เพราะคุณตั้งใจเดินมาชนจนน้ำหก”
“แหม... พี่ชายของน้องนี่ตลกจังเลยนะคะ”
สาวนางนั้นหัวเราะกลบเกลื่อนหลังจากหน้าซีดที่โดนรู้ทัน
“ไม่ใช่พี่ชายครับ ผมเป็นสามีของผู้หญิงที่คุณเดินชนจนทำน้ำหก”
ผู้หญิงคนนั้นแทบจะกรีดร้อง รู้สึกหน้าแตกยับเยิน จำต้องหั
