วันต่อมา_
ร่างอรชรรีบเลือกชุดทำงานในรอบหลายวัน หลังจากหยุดพักผ่อนช่วงแต่งงานเสร็จ ส่วนสามีก็แต่งกายด้วยเสื้อสีขาวเรียบกริบเป็นระเบียบ และสูทสีดำสนิทพาดบนแขนแกร่ง
"ทำไมวันนี้แปลกๆ ดีเนอะ ไม่อยากไปทำงานแล้วนะเนี้ย" มือบางชุดเดรสโทนเดียวกับสามีมาใส่ ขณะส่องกระจกบานใหญ่สำรวจเรือนร่าง
ทว่าเหมือนมีบางอย่างที่เธอเพิ่งนึกขึ้นได้ ว่าหลายวันมานี้ลืมสนใจไปเลย
"อย่าขี้เกียจ" นิ้วชี้ยาวจิ้มหน้าผากมนสวย เธออ้อยอิ่งตั้งแต่ลุกจากเตียง จนเขาอาบน้ำเสร็จหมดแล้วอีกฝ่ายเพิ่งจะแต่งตัว หรือว่าหลายวันมานี้ณิชาคงได้พักผ่อนมากเกินไป ชนิดที่ว่าชดเชยวันหยุดคุ้มค่ามากๆ
"ไม่ได้ขี้เกียจสักหน่อย พี่ไตรห้ามมาว่าณิอย่างนี้อีกเลยนะ!"
"แล้วจะไปบริษัทพี่ตอนไหน จะให้คนขับรถไปรับ?" มือหนาหยิบนาฬิการาคาแพงมาสวมใส่
"ณิขับรถไปเองดีกว่า"
"แล้วเอารถพี่คันนี้ไปใช้ซะ ส่วนคันของเราก็เอาให้น้องไปใช้เถอะมันเก่าแล้ว" เสียงเ
