6. ยุ่งกับเมียคนอื่น
1335 Words
คฤหาสน์สิงห์เรืองโรจน์_
เมื่อถึงช่วงเวลามื้อค่ำพร้อมหน้าพร้อมตากันรอบโต๊ะอาหาร มีอนุวัฒน์เคียงข้างด้วยปั้นหยากับตรี อีกฝั่งนึงก็จะเป็นไตรภูมิและณิชากันสองคน
"ทานเยอๆ นะหนูณิชา ไว้แต่งงานกันแล้วเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้นะ ยังไงสักวันนึงมันก็ตกเป็นของไตรภูมิอยู่แล้ว จะได้อยู่กันสบายๆ " ผู้ใหญ่อาวุโสสุดของโต๊ะบอก
"ณิว่าอาจจะได้สลับไปสลับมากับบ้านของณินะคะ คุณพ่อไม่ค่อยแข็งแรงสักเท่าไหร่เลยค่ะ" เสียงหวานบอก ระหว่างนั้นก็เลือกจะตักอาหารเบาๆ มีสายตาของตรีพยามชี้แนะ ว่าอาหารจานไหนอร่อย
"ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ได้นะ ตามใจหนูณิกับไตรเลยแล้วกัน เป็นผัวเมียกันต้องคุยกันได้อยู่แล้ว"
"คุณลุงยังไม่ดีขึ้นเหรอ?" เป็นตรีเลือกจะถามขึ้นก่อน
"ยังไม่เท่าไหร่น่ะ หมอบอกว่าคงต้องนอนโรงพยาบาลอีกนานเลย"
"ฝากความเป็นห่วงไปถึงคุณทศวรรษด้วยนะหนูณิชา ทางนี้ก็ยุ่งยังไม่ได้ไปเยี่ยมเลย" ไข่มุกบอก ส่งยิ้มน้อยๆ ไปทางลูกชายอย่างรู้ความคิด
"อย่างอื่นมันก็เลี่ยนเกิน" มือหนาคว้าจับช้อนกลางตักผักปลาใส่ในจานว่าที่เจ้าสาว คงจะมีจิตใจอาลัยอาวรณ์เหมือนกับคนตรงหน้า
"ขอบคุณค่ะ" เธอเลยจำเป็นต้องอาหารตามที่อีกฝ่ายแนะนำ
"เมื่อก่อนไม่เห็นคุณไตรจะสนใจหนูณิเลยนะคะ แสดงต้องแอบรักกันมาก่อนเหรอ ดูแล้วเหมือนจะสนิทกันมากขึ้นเลยนะตั้งแต่ผู้ใหญ่ไปสู่ขอกัน" ไข่มุกตั้งคำถามอย่างสนใจ
"ก็ไม่" เสียงเข้มตอบราบเรียบ มองใบหน้าสวยที่เผยความผิดหวัง มันกลับทำคนตรงข้ามเสียความรู้สึกตามไปด้วย
"แหม่..น่าเสียดายจังนะคะ ถ้าคุณอนุวัฒน์บอกให้ปั้นหยารู้เร็วกว่านี้อีกนิดนึง หนูณิชาคงจะได้แต่ง..."
"แม่ครับ" ตรีรีบเอื้อมมือมาจับแขนมารดาห้ามไว้ก่อน เขาเห็นแววตาของณิชามันแดงกล่ำ คงจะคิดบางอย่างที่น่าหนักใจอยู่กับคำพูดของว่าที่เจ้าบ่าวด้วย
"ทานเยอะๆ นะหนูณิ ถ้าเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้หิวเมื่อไหร่ก็กินก่อนพ่อได้เลยล่ะ บ้านเราไม่ได้แคร์เรื่องเวลาหรอก จะหิวจะกินอะไรก็ตามสบาย" อนุวัฒน์ชวนเปลี่ยนเรื่องคุย
"ค่ะ"
"แล้วคืนนี้จะกลับไปนอนบ้านหรอกเหรอ หรือว่าจะนอนที่นี่ดีคะเดี๋ยวปั้นหยาจะให้คนเตรียมห้องนอนให้ดีไหมคะ"
"ณิจะรบกวนไปหรือเปล่าถ้าต้องนอนที่นี่ คือณิตกลงกับพี่ไตรก่อนมาแล้ว ถ้าไปกลับจะรบกวนคนขับรถไปส่งอีก" เธอบอกอย่างเกรงใจ แล้วเหลียวมองใบหน้าหล่อเหลา ซึ่งเขาพยักหน้าให้เบาๆ
"ไม่เป็นไรหรอกณิ ที่นี่ห้องรับแขกมีตั้งเยอะ ดีซะอีกถ้าณิไปนอนโรงพยาบาลก็คงไม่ได้พักผ่อน เราเคยได้ยินแม่ไข่มุกบอก" ตรีรีบบอกรวดเร็ว
"จริงเหรอ..หนูณิเก่งมากๆ เลยนะ ไหนจะทำงานไหนจะดูแลครอบครัว สมกับมาเป็นสะใภ้ให้ที่นี่จริงๆ " ผู้อาวุโสสุดตบมือชื่นชม
"ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ ตรีพูดเกินไปแล้ว"
"รีบกินซะพี่มีทำงานต่อ" เสียงเข้มบอก ตักอาหารอย่างเดิมใส่ในจานให้คนตัวเล็ก
"ค่ะ"
เวลาต่อมา_
ร่างอรชรเดินสำรวจไปรอบห้องนอนรับแขก ตกแต่งได้สุดหรูและขนาดใหญ่ระดับนึงเลย ส่วนเรื่องเสื้อผ้าเธอก็เตรียมมาบ้างแล้วบางอย่าง เลยมีแค่กระเป๋าสัมภาระเล็กน้อยพกมาเท่านั้น
"ณินอนหรือยัง?"
"หื้ม..มีอะไรเหรอตรี" เธอเลยเดินมาเปิดประตูห้อง พบว่าตรีนำตระกร้าของใช้บางอย่างมา
"เราเห็นว่าบางอย่างมันก็ซื้อไว้นานแล้วน่ะ เลยเอาอันที่เพิ่งซื้อใหม่มาให้ณิใช้ดีกว่า เดี๋ยวถ้าแพ้ขึ้นแล้วจะยุ่ง" เขาเลยยื่นตะกร้าที่เตรียมมาให้ ส่วนมากก็เป็นครีมอาบน้ำยี่ห้อนอกอย่างดี
"ละเอียดกว่าของที่เราใช้ซะอีกนะเนี้ย"
"แค่รู้ผ่านๆ บ้างน่ะ" ฝ่ายคนบอกเพ่งมองใบหน้าสวยอย่างเสียดาย เขาไม่อยากสูญเสียคนที่ตัวเองรักไปให้ใครเลย
"งั้นขอบใจนะ"
"ว่าแต่ในห้องนี้โอเคใช่ไหม มีอะไรที่ณิไม่ชอบหรือเปล่า?"
"ก็ได้อยู่นะนอนแค่คืนเดียวเองสบายมาก" เธอเลยเบี่ยงตัวเมื่อเห็นว่าตรีจะเดินเข้าไปสำรวจ ก็ไม่รู้ว่าในห้องมีสิ่งใดผิดปกติหรือเปล่า
"คิดจะเข้าห้องเมียคนอื่นไม่แย่เกินไปหน่อยเหรอ?" ร่างสูงเดินตรงมาหาร่างอรชร เห็นเธอยืนคุยยิ้มแย้มอยู่ได้ตั้งนานแล้ว
"ผมแค่มาดูว่าณิอยู่ได้ไหม?"
"ก็เห็นอยู่ว่าฉันมาแล้วก็ไสหัวไปสิ" น้ำเสียงเข้มบอกราบเรียบ คว้าเอาไหล่มนให้ร่างอรชรยืนในอ้อมแขนแกร่ง
"คือณิว่า...."
"คืนนี้พี่จะมานอนกับเรา เป็นผัวเมียกันแล้วคงไม่ต้องแคร์สายตาใครหรอกนะ" ฝ่ายคนบอกรีบโอบเอาร่างอรชรเดินเข้าห้อง ใช้ปลายเท้าแกร่งถีบประตูปิด
"พี่ไตรทำอย่างนี้ทำไมคะ ณิกับตรีแค่คุยกันเฉยๆ เอง เมื่อก่อนเราก็สนิทกันมากนะพี่ไตรก็รู้" แค่ยังไม่ถึงนาทีเขาก็เหวี่ยงเธอขึ้นบนเตียงกว้าง ไม่ต้องเดาเลยอาการหึงหวงเมื่อกี้ก็คงเป็นแค่การแสดงให้น้องชายต่างบุพการีเจ็บใจ
"นั่นมันเมื่อก่อน แต่ตอนนี้เธออยู่ในฐานะเมียพี่ หรือต้องให้ย้ำแบบเมื่อกลางวันดีไหม?"
"มะไม่ต้องนะ! พี่ไตรห้ามทำอะไรณิเด็ดขาด ข้อตกลงเรามีแค่ไหนทำแค่นั้นค่ะ!" เธอรีบร่นขยับตัวหนีเวลาที่อีกฝ่ายกำลังจะทิ้งกายบนเตียง เธอไม่สามารถมองเขาเป็นคนเดิมได้เลย บุคลิกนิ่งๆ สง่าผ่าเผยมันเหลือแค่เพียงชายหนุ่มผู้หื่นกระหายในกาม
"งั้นก็ไปอาบน้ำซะสิ วันนี้พี่เหนื่อยก็จะรีบนอนเหมือนกัน"
"พี่ไตรก็กลับห้องตัวเองไปสิคะ ณินอนคนเดียวได้ไม่เห็นจะต้องมาเฝ้าเลย" สองแขนเรียวยังยกกอดอกอวบ ระหว่างเจรจาทั้งที่ไม่ควรต้องพูดดีใส่เขาด้วยซ้ำ
"พี่ก็ไม่ได้จะมาเฝ้าเธอหรอกนะ ไม่เห็นจะมีตรงไหนให้สนใจนักหรอก ก็แค่สนุกๆ ไหม"
"อะไรคือสนุก?" ยิ่งเกิดความสงสัยเข้าไปใหญ่
"ขืนเธอยังชักช้าอีกนิดเดียว พี่คงต้องทำจริงๆ แล้วแหละ มันก็อยากบ่อยซะด้วยสิยิ่งช่วงใกล้จะแต่งงาน" มือหนามาจับเข้าหัวเข็มขัดหนัง เพื่อบ่งบอกว่านาทีต่อไปเขาจะจัดการเธออย่างไร
"ไปอาบก็ได้ แต่ณิอาบน้ำนานนะ อย่าคิดว่าณิแกล้งล่ะ" มือบางรีบคว้าผ้าขนหนูกับเสื้อคลุมมาถือไว้ ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำเร่งรีบ
ตุ๊บ~ ร่างสูงคว้าเอาตระกร้าที่ตรีนำมาให้ณิชา ร่างอรชรคงจะรีบไปหน่อยเลยหยิบเข้าไปด้วย เขาดันพบกับซองจดหมายเล็กๆ ถ้อยคำชวนโรแมนติกก่อนนอน
"พี่ไตรไปอาบน้ำต่อเลยนะ ณิเปิดน้ำอุ่นใส่อ่างไว้ให้แล้ว"
"สั่ง?" ใบหน้าหล่อเหลาเงยขึ้นมอง ร่างอรชรออกมาในชุดคลุมอาบน้ำ มีกลิ่นสบู่หอมเย้ายวนโชยฟุ้งไปทั่วห้อง
"ไม่ได้สั่งสักหน่อย มันดึกแล้วเลยเปิดไว้รอเอง"
"ก็ดี พี่ไม่ชอบคนวุ่นวายกับชีวิต แล้วต่อไปนี้ไม่ต้องทำอะไรให้ล่ะถ้าไม่ได้สั่ง" ร่างสูงลุกขึ้นยืนถอดเสื้อเชิ๊ตต่อหน้าสวย เหลือแค่กางเกงขายาวเดินเข้าห้องน้ำไป
"จะพูดดีๆ ด้วยคงจะไม่ชินละมั้ง!"
..............................
- Writer
