พรึ่บ~
"ณิขับรถเองก็ได้นะ ไหนๆ วันนี้ก็ว่างทั้งวันแล้ว" มือบางรีบแย่งกุญแจรถยนต์จากมือหนามาถือไว้ ตอนที่เขากำลังเตรียมตัวจะไปลองแหวนแต่งงานด้วยกัน
ส่วนอลิซก็แยกตัวกลับไปก่อน เพราะเธอพยามสื่อความหมายตลอด ว่าที่เจ้าบ่าวต้องเลือกงานวิวาห์สำคัญกว่าคนอื่ย
"เห็นพี่เป็นคนอ่อนแอหรือไง?"
"แต่พี่ไตรทำงานมาทั้งคืนนะ ถ้าเกิดวูบตอนขับรถขึ้นมามันจะเกิดอุบัติเหตุ" ร่างอรชรยังเดินหนีตอนที่อีกฝ่ายเดินตามมาเอากุญแจ
"แต่พี่นอนงีบไปเยอะแล้ว" เสียงเข้มบอก ณิชาเล่นเป็นเด็กๆ ให้เขาไล่จับอยู่ได้ มันก็เหมือนจะยิ่งเหนื่อยกว่าเดิม
"นอนตอนไหน?" สองเท้าเรียวเล็กหยุดชะงัก จนทำให้ไตรภูมิเดินมาประชิดตัวได้ทัน
"แล้วทำไมพี่ต้องรายงานเธอ?" เขาคว้าเอากุญแจรถยนต์มาถือไว้เอง ขืนให้คนขี้ตกใจขับรถก็คงต้องไปถึงร้านเป้าหมายช้า เผื่อมันเสียเวลาที่จะได้กลับมาทำอย่างอื่นต่อ
"แต่ณิเป็นเมียพี่ไตรแล้วไง เหมือนที่พี่ไตรบอกกั
