“แล้วเรายังคงต้องอยู่แบบนี้ไปอีกนานแค่ไหนคะ”น้ำอิงพูดขึ้นขณะที่ร่างกายของเธอกำลังซบกายรับความอบอุ่นจากเขาอยู่บนเตียงนอนแสนนุ่มในห้องนอนสีขาวของเธอ
“จนกว่าคุณและลูกจะปลอดภัย”เขาตอบพรางขมวดคิ้วครุ่นคิด
“ฉันกลัวค่ะ ฉันกลัวว่าคุณจะเป็นอันตราย คุณต้องระวังตัวนะคะ”น้ำอิงเอ่ยก่อนน้ำตาจะเอ่อล้นออกมาจาดวงตากลมโต
“ผมจะไม่เป็นอะไร ที่รัก”เขาก้มลงจูบหน้าผากน้ำอิงเบาๆ ก่อนจะกระชับกอดเธอแน่น
ร่างกายเปลือยเปล่าของเธอและเขาที่พึ่งหายจากอากาศที่เร้าร้อนที่ปกคลุมไปทั่วห้องเมื่อครู่กลับเหลือแค่อุณหภูมิที่อบอุ่นหล่อเลี้ยงร่างบางและร่างโตไว้เมื่ออยู่ด้วยกันเท่านั้น
“ลุกขึ้นแต่งตัวเถอะ ผมจะพาคุณไปรู้จักใครคนหนึ่งที่คุณควรรู้จักเธอเอาไว้เป็นอย่างมาก”เขาพูดพรางจูบหน้าผากน้ำอิงเบาๆก่อนจะเลิกผ้าห่มขึ้นแล้วเดินไปหยิบเสื้อผ้าของเขามาใส่เช่นกัน
“ใครเหรอค่ะ”น้ำอิงถามระหว่างที่ก้มใส่เสื้อผ้าของตัวเองเช่นกัน
“เอาไ
