ภาพเธอตรงหน้าตอนนี้ไม่ต่างอะไรจากไอ้ซอลที่นอนหายใจรวยระรินแบบนี้ต่อหน้าผม.. ถ้าเกิดผมทำแล้วพลาดพวกเขาทั้งคู่จะตาย.. “ช่วยลูกป้าด้วย! ..ฮือออ” “ซอลอยู่ข้างๆ กูนะ” ผมหันไปบอกไอ้ซอลมันเบาๆ “คีพจรไม่เต้น” ไอ้ซอลมันว่า ผมรีบตรวจวัดคีพจรเธอที่นิ่งสนิท ผมต้องทำซีพีอาร์ให้เธอ.. ถ้ากดพลาดกระดูกซี่โครงเธอหักแน่ หรือไม่ทั้งแม่และเด็กคงไม่รอด.. ผมจะทำยังไงดี.. “จะเริ่มแล้วนะ..” ผมจับปลายคางของผู้หญิงคนนี้ให้เชิดขึ้น มือบีบจมูกก่อนจะประกบปากลงไปเผื่อเพิ่มออกซิเจนเพื่อให้หน้าอกขยายขึ้น ผมทำอยู่สองรอบก่อนจะหอบหายใจระรัว ผมทำแบบนี้ต่อเนื่องอยู่สองนาที.. “ฟื้นขึ้นมาสิครับ..อย่าเป็นอะไรนะ” ผมพูดขึ้นเบาๆ สองมือผมวางขนาบลงใต้ราวหน้าอกก่อนจะสูดหายใจเข้าลึกๆ ลาวาทำได้ ต้องทำได้สิ! “นับหนึ่ง นับสอง นับสาม นับสี่ นับห้า..” ผมเริ่มนับและกดโดยติดต่อกันอย่างต่อเนื่อง.. “นับยี่สิบแปด นับยี่สิบเก้า.. นับ