หลายอาทิตย์ผ่านพ้นไป..
ผมยังคงเรียนหนักเหมือนเดิมทุกวัน แล้วช่วงนี้ก็ต้องอ่านหนังสือสอบหนักด้วยเลยไม่ค่อยมีเวลาให้ไอ้ซอลมันเท่าไหร่ มันเองก็งานเยอะเหมือนกัน
ช่วงนี้ผมเลยหัวหมุนไปกับหลายๆ เรื่องอยู่เหมือนกัน เตรียมโครงงานอันหนักอึ้งไว้ที่บ่า @_@
“วากูซื้อเค้กมาให้”
“จริงดิ!” ผมรีบละสายตาจากโน้ตบุ๊ก ก่อนจะวิ่งตรงปรี่ไปยังไอ้ซอลที่ถือขนมถุงใหญ่เต็มมือมาเลย
“ซอลกูมันน่ารักอย่างงี้นี่เอง”
“พูดมาก กินเข้าไปเยอะๆ”
ถึงแม้เวลาหวานกันตอนนี้อาจจะไม่เยอะหมือนเมื่อก่อนก็เถอะ ยังไงไอ้ซอลก็ยังน่ารักกับผมเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนเลย.. อ้อ เเล้วก็ยังคงกวนตีน ปากหมา ไมเคยเปลี่ยนไปถึงเเม้เวลาจะเดินไปก็ตาม -.-
"ไม่ต้องบอกก็รู้หน่าา.."
ถึงแม้ไม่ค่อยมีเวลาให้แต่ก็รักเหมือนเดิมแหละเนอะ -////-
เช้าวันต่อมา..
ผมตื่นก่อนไอ้ซอลมันเลยรีบเข้าไปอาบน้ำก่อน ทีซอลเหมือนเดิมเพิ่มเดิมคือนอนอืดและตื่นสาย ผมแต่งตัวเส
