ในรถเจษนั่งพิงเบาะคนขับสูบบุหรี่ในมุมมืด ร่างสูงใส่เสื้อลวกๆไม่ติดกระดุมสักเม็ดเต็มไปด้วยเหงื่อ กล้ามเนื้อกระเพื่อมตามลมหายใจหนักๆ แววตาคมเข้มจ้องไปยังประตูรถที่เพิ่งปิดลง เขายกยิ้มมุมปากเล็กน้อย เหมือนกับพอใจที่ได้'ทำเครื่องหมาย'เอาไว้บนตัวเธอ
“อยากหนี…แต่สุดท้ายก็ติดใจกูอยู่ดีหนูยิ้ม”
น้ำเสียงทุ้มต่ำพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะหัวเราะเบาๆอย่างพอใจ
#ช่วงสายๆวันต่อมา
หนูยิ้มส่องกระจกในห้องน้ำ ความตกใจถาโถมเข้ามา เมื่อเธอเห็นร่องรอยที่เจษทิ้งไว้ทั่วลำคอ และไหปลาร้า แม้แต่แผ่นหลังยังมีรอยเล็บกดจนเป็นรอยแดง เธอสวมเสื้อคอสูงเพื่อปิดบัง เพราะกลัวใช้คอนซีลเลอร์ปกปิดไม่อยู่
เสียงข้อความแจ้งเตือนดังขึ้นจากแพรว
💬“วันนี้เลิกเรียนแวะไปกินข้าวกันนะยิ้ม เดี๋ยวเจษไปด้วย”
💬“อืมได้สิ”
หนูยิ้มใจหวิวทันที ชื่อที่ไม่อยากเห็นที่สุดกลับปรากฏขึ้น เธอรีบวางโทรศัพท์ลง พยายามทำเป็นไม่สนใจ แต่หัวใจกลับเต้นแรงอย่า
