หญิงสาวเหลือบไปเห็นดอกไม้สีสวยสะดุดตากำลังออกดอกเป็นช่อสวยจึงแวะเข้าไปสักครู่โดยที่เพื่อนคนอื่น ๆ และอาจารย์เดินนำหน้ากันไปจนหมด แพรวาคิดว่าเดี๋ยวคงเดินตามไปทันเพราะมีเส้นทางเดินเห็นชัดเจนอยู่แล้วหล่อนจึงไม่ลังเลที่จะแวะเข้าไปชมดอกไม้เสียก่อน สักครู่พอจะออกเดินก็สะดุดอะไรบางอย่างและเมื่อก้มลงดุก็เห็นว่าเชือกรองเท้าหลุดลุ่ยออกมา หญิงสาวรีบก้มลงผูกเชือกซึ่งก็ใช้เวลาอีกเล็กน้อยก่อนจะลุกขึ้นและออกวิ่งตามเส้นทางที่เพื่อนและอาจารย์เดินนำหน้าไปก่อน แต่เมื่อวิ่งมาได้สักพักกลับไม่เห็นเงาของใครเลยแถมยังมาเจอกับเส้นทางที่แยกออกเป็นสองเส้นทางเดินเล็ก ๆ ที่ไม่มีป้ายบอกเหมือนอย่างตอนที่เดินเข้ามา แพรวายืนนิ่งและเกาหัวแกรก
“อ้าว...ไปไหนกันหมดละ...แล้วนี่จะไปทางไหนดีนี่เรา”
หล่อนก้มลงมองทางเดินที่แยกออกและตัดสินใจไม่ถูกแต่ก็คิดว่าเดินไปทางไหนก็คงวกกลับไปที่บ้านพักของอุทยานอยู่ดี
“ไปทางนี้ละกัน เดี๋ยวก็
