บทที่27. หวั่นไหว..

1176 Words

"ใจสั่นเหรอ" "เปล่าค่ะ เลิกแกล้งได้แล้ว" "เฮ้อออ งั้นพี่กลับนะ" จุ๊บ 'อ๊ะะะะ' ไม่ทันได้หลบก็ถูกริมฝีปากพุ่งจูบพวงแก้มส่งท้ายอีกครั้ง ก่อนจะเดินจากไปอย่างที่รับปาก หลังจากได้ถ่ายรูปเมลินตอนที่เธอกลับไปเป็นสาวแสนเรียบร้อยไร้เดียงสา ตัวเล็กอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าใส่ชุดนอนสีสวยจ้องมองแว่นตา พลางหยิบขึ้นมาหวนนึกถึงความหลัง น้ำตาไหลพรากเนื่องจากไม่อาจหักห้ามความรู้สึกที่เจ็บปวดซึ่งซ่อนอยู่เบื้องลึกภายใต้หัวใจอันเปราะบาง วันจันทร์ มหาวิทยาลัยเอกชน วันนี้มีข่าวฉาวไปทั่ว เมื่อนานะมีแต่แผลทั่วร่างกายโดยเฉพาะใบหน้า นักศึกษาทั้งหลายต่างซุบซิบนินทาก่อนจะเกาะกลุ่มกัน "น่าจะโดนตบนะ กูได้ยินข่าว" นักศึกษาสาวคนหนึ่งพูด ตามมาด้วยอีกคน "เหรอ?" "นางไปแย่งผัวใครอีกหรือเปล่าเนี่ย" "นั่นสิ ประวัติเก่าไม่ธรรมดานะคะ" "สมควรโดนแล้วปะ สวยแต่แรด" "นั่นสิ สมควรค่ะ กูแอนตี้มือที่สาม" แม้บางคนจะแสดงความเห็นอ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD