บทที่4. ชอบเพื่อน? [กลางโรงภาพยนตร์🔞]
1020 Words
"ใช่ครับ พี่เป็นแฟนเมลิน" ดราฟตอบ
"ดีจังเลยค่ะ เมลินน่ารักเหมาะสมกับพี่แล้ว"
"ขอบคุณนะที่เป็นเพื่อนกับเมลิน"
"ไม่เป็นไรค่ะ"
หลังจากพูดคุยแนะนำตัวกันเสร็จ เมลินก็พานานะกลับมานั่งที่โต๊ะ โดยขอร้องไม่ให้บอกเรื่องนี้กับใคร แต่ก็ไม่ได้ปิดบัง เพียงแค่ไม่อยากเป็นที่โดนจับตามองซึ่งปกติก็โดนเพ่งเล็งอยู่แล้ว
โต๊ะหนุ่มหล่อ
"เจอกี่ครั้งก็เหมือนเดิมเลยนะ" ทิม เพื่อนสนิทของดราฟซึ่งรู้จักกันตั้งแต่เข้าเรียนมหาลัย "น้องเมลิน เรียบร้อยไม่มีเปลี่ยน"
"เอ่อ อีกนิดจะบวชชีอยู่แล้วมั้ง"
"มึงก็พูดไป ฮ่าๆ แต่ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นเพื่อนกับน้องนานะเน็ตไอดอลชื่อดัง กูเห็นใส่ชุดบิกินีถ่ายลงสตอรี่แล้วใจสั่นฉิบหาย"
"ถึงว่าทำไมหน้าคุ้นๆ สาวสวยบนโลกออนไลน์"
"แปลกมาก ที่เลือกคบกับน้องเมลินของมึง"
สองหนุ่มคงพูดคุยสนทนาพร้อมกระดกเหล้าดื่ม สายตาของดราฟจ้องมองที่โต๊ะศึกษาปี 1 ซึ่งมีแฟนสาวของตัวเองร่วมวงอยู่ด้วย มองยังไงเมลินก็แตกต่างแปลกจากคนอื่น ก่อนจะพ่นพวยลมหายใจอย่างเอือมระอาออกมาเบาๆ
"ไอ้ดราฟ เสียดายนะมึงหล่อขนาดนี้ไม่น่ามีแฟนเฉิ่ม ถึงจะสวยแต่ก็ดูเป็นเนิร์ดเรียบร้อยเกินไป เข้าใจความหมายไหม" ทิมพูดต่อ
"เพราะโคตรเรียบร้อยไง กูถึงยังไม่ได้เอา"
"เชี่ยยย เป็นเสือยังไง..ไม่ได้เอาแฟนตัวเอง แล้วคบเพื่ออะไร คบแล้วดียังไง"
"ดีตรงที่กูไม่ต้องได้ทำรายงานเอง ไม่ต้องเขียนหนังสือหรือไปจ้างติว เมลินเรียนโคตรเก่ง"
"เหตุผลบ้าบอ"
เพื่อนสนิทส่ายหน้า รู้สึกเบื่อหน่ายจึงชวนเปลี่ยนเรื่องพูดคุยเพื่อไม่ให้บรรยากาศกร่อย เวลาเกือบสี่ทุ่ม เมลินเมาแต่ก็ยังมีสติครบถ้วน เดินออกมารอแฟนที่หน้าร้าน
รถหรูแล่นมาจอดเทียบโดยที่ตัวเล็กขอให้ไปส่งนานะกลับคอนโดที่พักก่อน จากนั้นก็ขับไปยังบ้านเมลินต่อ
วันต่อมา
ดราฟชวนแฟนสาวอย่างเมลินมาดูหนังที่โรงภาพยนตร์ ทันทีที่มาถึงก็สังเกตได้ว่าทั้งแถวว่างทุกที่นั่ง แต่ด้านหน้าเต็มหมด หลังจากไฟดับก็เริ่มฉายหนังที่หน้าจอ โดยโรงVIP.จะมีผ้าห่มปกคลุมร่างกายแถมให้
"อ๊ะ~" เมสะดุ้ง "พี่ดราฟ"
"ทำไมครับ" ดราฟกระซิบ
"ทำอะไรคะ"
"พี่อุตส่าห์เหมาตั๋วทั้งแถบไม่ให้ใครมานั่งใกล้ ด้านหลังก็ด้วย เพื่อที่เราจะได้..สนุกกันเต็มที่"
"สนุกอะไรกันคะ เอามือออกนะคะ มะ..มัน"
มือไม้ชายหนุ่มไม่นิ่ง ล้วงเข้าใต้กระโปรงขายาวลูบไล้ ก่อนจะกดวางทาบเนินโหนกสามเหลี่ยมแล้วบดคลึง "อ๊าาาง์" บรรยากาศเย็นจากแอร์แต่เหงื่อเม็ดเล็กผุดด้วยความตื่นเต้น เมลินครางกระเส่าเป็นระยะพยายามจับแขนแกร่งให้นิ่ง
"ฮือออ~อ๊ะ" ตอนนี้เขากำลังใช้นิ้วชี้กรีดกรายรอยแยกผ่านกางเกงในขาวบาง ก่อนจะเกร็งข้อแข็งแล้วสะบัดถูไถให้เสียดสีเม็ดคริสตัลที่นูนโผล่ออกมาเล็กน้อย ดราฟกระซิบ "ถ้าทนไม่ไหวบอกพี่นะครับ เราจะได้ออกไปทำต่อกันที่ห้อง"
ทุกอย่างจะถูกเตรียมการเอาไว้อย่างเรียบร้อย คิดว่าอีกฝ่ายน่าจะมีอารมณ์ร่วมเตลิดไปไกล แต่ก็ผิดคาด..
แม้จะโดนล้วงลวนลามซุกไซ้ พอภาพยนตร์จบ.เมลินก็ดุว่ากล่าวตักเตือนแฟนหนุ่มถึงความไม่เหมาะสม
หลังจากมาส่งถึงหน้าบ้าน เขาก็ขับกลับทันที
สามวันหลังจากเกิดเรื่อง..ไม่ติดต่อหรือพูดคุย แม้เมลินจะพยายามส่งข้อความหาก็ไม่ได้รับการตอบกลับ โทรศัพท์ไปก็กดตัดสายทิ้งอย่างไม่ไยดี
คอนโดมิเนียม สวรรค์ชั้น7
กริ่งงงงง
อดที่จะเป็นห่วงไม่ได้ หลังจากเลิกเรียนเมลินเดินทางมายังคอนโดของแฟนหนุ่มเพื่อเคลียร์ปัญหา กดกริ่งอยู่สักพักเขาก็เปิดประตูออกมา สวมเพียงกางเกงขายาวท่อนบนเปลือยเปล่าเห็นซิกซ์แพ็กหุ่นล่ำ ตัวเล็กย่างก้าวเชื่องช้าหยุดอยู่กลางห้องพร้อมพูดเสียงหวาน "ทำไมพี่ดราฟถึงหายไปเลย ไม่ติดต่อคะ"
"เป็นแฟนกันมาหลายปี แค่จูบยังไม่เคย แบบนี้เหรอที่เรียกว่ารัก..เป็นแฟนก็ต้องลึกซึ้งความสัมพันธ์ มันเป็นเรื่องธรรมดา" ดราฟเสียงแข็ง
"หนูขอโทษนะคะ แค่ตอนนี้ยังไม่พร้อม"
"ผ่านช่วงการเยาวชนแล้วจะกลัวอะไรอีกล่ะ!"
"น..หนูจะพยายามให้ดีกว่านี้ อย่าโกรธนะคะ"
"แน่ใจนะ ว่าต่อไปนี้จะพยายาม"
"ค่ะ หนูจะพยายามในความสัมพันธ์ลึกซึ้งอย่างที่พี่ต้องการทุกอย่าง"
ใบหน้าคล้ายจะร้องไห้พูดเสียงสั่นอ้อนวอนไม่อยากให้ทะเลาะจนเกิดเรื่องบานปลาย ดราฟถอนหายใจคว้าตัวเล็กมากอด กลิ่นตัวเขาหอมเหมือนกับอาบน้ำมาใหม่ ฟุ้งด้วยครีมราคาแพง
สุดท้าย..ก็ปรับความเข้าใจกันได้ เมลินยังคงทำหน้าที่อยู่หน้าจอคอมเพิ่งเขียนงานให้ โดยที่เขานอนโซฟาเอาแต่กดโทรศัพท์จ้องมองหน้าจอไม่ห่าง นิ้วมือระรัวคล้ายพิมพ์คุยกับใครอยู่
"อ๋อออ พี่เรื่องสำคัญอีกอย่างจะบอก" ดราฟพูด "คือว่าไอ้ทิมเพื่อนสนิทของพี่ ที่เมลินเคยเจอบ่อยๆ มันชอบนานะ"
"ฮะ! พี่ทิมชอบนานะ.."
"ใช่ คืนนี้เราพาทั้งคู่มาเจอกันดีไหม มันอ้อนวอนขอร้องให้พี่มาบอกเมลิน เพราะมันไม่กล้าไปชวนด้วยตัวเอง"
"ก็ได้ค่ะ เดี๋ยวหนูจะลองชวนให้นะคะ"
"งั้นพี่ไปส่งกลับบ้านให้ไวหน่อยดีกว่า เมลินได้อาบน้ำเตรียมตัว แล้วเราออกมาเจอกันคืนนี้ พี่จะส่งโลเคชันให้"
"ค่ะ หนูจะรีบโทรบอกนานะตอนนี้เลย"
- Writer
