ตอนที่ 12
ไร่องุ่นภาคิน วัลเล่ย์ ไวเนอรี่
เมื่อรถยนต์คันหรูเลี้ยวผ่านประตูทางเข้าไร่องุ่นที่มีป้ายตัวใหญ่ติดเอาไว้ อัญชลิดางงกับชื่อของไร่เล็กน้อย แต่ก็ยังไม่มีโอกาสได้ถามพ่อเลี้ยงหนุ่ม เพราะมัวแต่ตกตะลึงในความงดงามที่ปรากฏอยู่ตรงหน้า ทิวทัศน์ของไร่องุ่นที่ทอดตัวยาวสุดลูกหูลูกตา ต้นองุ่นเขียวขจีเรียงรายเป็นทิวแถวอย่างเป็นระเบียบ ท่ามกลางฉากหลังของภูเขาที่สูงตระหง่าน
ภาคินัยพาเธอมาบ้านพักในไร่องุ่น มีร่มเงาของต้นไม้ใหญ่ให้ความร่มรื่น บ้านนี้ให้อารมณ์คล้ายกับรีสอร์ตตี มองเห็นวิวได้อย่างสวยงาม ข้างหน้ามีสวนหย่อมเล็ก ๆ ถูกจัดได้อย่างสวยงามลงตัว เมื่อรถจอดสนิทหน้าบ้าน อัญชลิดาลงจากรถด้วยความตื่นเต้น เธอไม่รู้เลยว่าไร่องุ่นแห่งนี้จะกลายเป็นเวทีของความลับและความเจ็บปวดสำหรับเธอเลยแม้แต่น้อย ภาคินัยพาเธอเอากระเป๋าไปเก็บ จากนั้นก็พาเธอไปทานอาหารกลางวัน
แสงแดดยามบ่ายสาดส่องลงมาจนร้อนอบอ้าว อาคา
