“ฉันไม่ได้สั่งสอนคุณ ฉันแค่เสียดายที่คุณไม่สู้ ฉันลำบากมาทั้งชีวิต ไม่เคยมีวันไหนเลยที่คิดฆ่าตัวตาย เพราะฉันรู้ว่าฉันยังอยากกินของอร่อย ยังอยากทำอะไรมากมาย”
เขานิ่งอึ้ง คำพูดของเธอแทงใจเขาสุดๆ เหมือนเขาโดนตบหน้าแรงๆให้รู้สึกตัว “เธอไม่ได้พิการเหมือนฉัน เธอก็พูดได้สิ เธอไม่รู้หรอกว่าอุบัติเหตุครั้งนี้ทำให้ฉันเสียอะไรไปบ้าง ชีวิตฉันทั้งชีวิต หน้าฉันอัปลักษณ์ไปแล้วเห็นมั้ย ขาซ้ายฉันมันไม่ยอมขยับ มันหมดความรู้สึก หลังจากนี้ฉันไม่สามารถทำในสิ่งที่ฉันรักได้อีกต่อไป ฉันเล่นกีฬาที่ฉันชอบไม่ได้ ฉันขับรถไม่ได้ ขี่ม้าไม่ได้...”
“ใครบอกว่าคุณหมดความรู้สึก” เธอก้มเข้าใกล้ใบหน้าเขา กระซิบกระซาบ พร้อมกับคว้าจับท่อนฉกาจชูชันของเขาไว้ด้วย “คุณกลับมาได้แน่ เพราะคุณมันบ้า”
เขาจ้องหน้าเธอแบบอึ้งๆ หัวใจเต้นรัว เลือดในกายสูบฉีดพลุ่งพล่าน ริมฝีปากอวบอิ่มของเธอเย้ายวนจนเขาอดใจไม่ไหว จึงยื่นประกบแล้วบดจูบอย่า
