“กลับมาได้สักที คุณรู้ไหม เขมรอคุณทั้งคืนเลยนะฟาโรห์” “ใครบอกให้เธอรอ” “เขมเป็นภรรยาของคุณนะคะ” “แล้วไง รับไม่ได้ก็อย่ากับฉันซะสิ ทนอยู่ทำไม” “คุณ! เขมรักคุณนะคะ อย่าใจร้ายกับเขมเลย” เธอเข้ามากอดและอ้อนวอนเขา “หึ...รักเหรอ เธอพูดออกมาไม่อายปากเลยนะ เธอรักฉัน หรือรักเงินของฉันกันแน่” ฟาโรห์พูดขึ้นมาอย่างเหนื่อยหน่ายและผลักหญิงสาวที่เป็นภรรยาออกอย่างแรง จนเธอล้มลงไปกับพื้น “เขมทำแบบนั้นไป เพราะเขมรักคุณจริงๆ นะคะ ให้อภัยเขมไม่ได้เลยเหรอ เราเป็นสามีภรรยากันแล้วนะคะ” เขมร้องไห้และเข้ามากอดขาเขาอย่างสะอึกสะอื้น “หึ” ฟาโรห์กระตุกยิ้มและผลักเธอออกอย่างไม่ไยดี ก่อนจะเดินออกไปอย่างไม่สนใจและไม่มองหน้าเธอด้วยซ้ำ “ฟาโรห์” เขมมิการ์เช็ดคราบน้ำตาและมองชายหนุ่มอย่างโกรธจัดทั้งที่เธอตีหน้าเศร้าร้องไห้ แต่ชายหนุ่มก็ไม่สนใจเธอ เธอลุกขึ้นและเดินขึ้นไปคว้ากระเป๋า และขับรถหรูออกไปเพื่อสืบหาผู้หญิงที่เ