สยบรัก BAD BOY

Chapter 1 หวงเด็ก ณ สนามแข่งรถ ผู้คนในท้องสนามแข่ง ต่างส่งเสียงเชียร์อย่างฮือฮา ด้วยความระทึกกับการแข่งรถอย่างดุเดือดด้วยความเร็วปานแสง บนสนามแข่งที่มีพื้นที่กว่าหนึ่งพันห้าร้อยไร่ ซึ่งต่างจากเจ้าของนัยน์ตาคมกริบ ที่มีใบหน้าหล่อเหลากระชากใจสาวๆ ที่ดูการแข่งรถด้วยสายตาเรียบนิ่งอยู่บนโซนวีไอพี และเมื่อการแข่งรถจบลง ใบหน้าหล่อเหลากลับต้องขมวดคิ้วยุ่งอย่างหงุดหงิดใจ เมื่อเห็นหญิงสาวใบหน้าสะสวย สวมชุดรัดรูปเกาะอกสีขาวกระโปรงสั้นรัดรูป ยืนส่งยิ้มให้ผู้ชายคนอื่น อยู่บริเวณจุดที่พักของนักแข่งรถ “ไอ้โย” “ไอ้วาโย” “ไอ้วาโย!” รัชตะเอ่ยเรียกวาโยเสียงดัง เมื่อเขาเอ่ยเรียกเพื่อนของเขาตั้งนานแต่ไม่มีการขานรับ “มีอะไรไอ้โรม เรียกกูซะเสียงดังอยู่ใกล้กันแค่เนี้ย” วาโยสะดุ้งตกใจ ก่อนที่จะหันไปมองหน้ารัชตะนิ่งๆ และเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์ ก่อนที่เขาจะหันไปมองสิ่งที่ทำให้เขาหงุดหงิดใจอีกครั้ง “กูเรียกมึงตั้งนาน มึงมัวแต่มองอะไรอยู่ฮะ! ถึงไม่ได้ยินที่กูเรียก” รัชตะเอ่ยถามวาโย ก่อนที่เขาจะหันไปมองตามเพื่อนของเขา “มองอะไรก็เรื่องของกู มึงเรียกกูทำไมวะไอ้โรม" วาโยเอ่ยถามรัชตะ แต่สายตาของเขาไม่ได้หันไปมองหน้ารัชตะแม้แต่น้อย เพราะชายหนุ่มมัวแต่จ้องมองเรซควีนสุดฮอตไม่วางตา “หึ! กูกลับละ เชิญมึงมองเด็กของมึงตามสบายเถอะ” รัชตะเค้นหัวเราะในลำคอ และส่ายหัวให้วาโยอย่างเอือมระอา ให้กับอาการหึงหวงของวาโย ก่อนที่รัชตะจะหยัดตัวลุกขึ้นและเดินออกไป PART PLOYSAI "เฮ้อ…วันนี้ร้อนชะมัดเลย" หญิงสาวยืนบ่นพึมพำข้างๆ เพื่อนสนิทของเธอ พร้อมกับเอามือบางพัดไปมาที่ใบหน้าที่ถูกแต่งเติมด้วยเครื่องสำอางบางเบา เพื่อบรรเทาอาการคลายร้อน "ร้อนใจหรือไงยะ เมื่อกี้ฉันเห็นนะว่าหล่อนอ่อยผู้ชายน่ะ" เปาเปาเพื่อนสนิทของพลอยใสเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงจีบปากจีบคอ หยอกล้อพลอยใสด้วยท่าทางสะดีดสะดิ้ง "ระวังไว้เถอะคนแถวนี้จะหึงเอา" บิวตี้เพื่อนสนิทอีกคนของพลอยใสเอ่ยออกมายิ้มๆ ก่อนจะปรายตามองพลอยใสเมื่อนึกถึงใครบางคน "เขาจะมาหึงอะไรฉันล่ะ และอีกอย่างฉันไม่ได้อ่อยผู้ชายคนไหนด้วย พี่ธีร์เขายิ้มให้ฉันก่อน ฉันก็แค่ยิ้มตอบพี่เขากลับก็แค่นั้นเอง" พลอยใสอธิบายให้เพื่อนทั้งสองของเธอฟัง ก่อนที่เธอจะยักไหล่เบาๆ "แหมๆ รู้จักชื่อพี่เขาด้วย" เปาเปาเอ่ยแซวพลอยใสไม่หยุด "มึงก็อย่าไปแซวมันมากอีเปา ปะๆ กลับกัน หมดชั่วโมงทำงานแล้ว" บิวตี้เอ่ยชวนเพื่อนสาวทั้งสองของเธอ ก่อนที่ทั้งสามจะเข้าไปเปลี่ยนชุดที่ห้องแต่งตัว จากนั้นพลอยใสก็ขับรถกลับคอนโดของเธอทันที และเมื่อหญิงสาวขับรถมาถึงคอนโด เธอก็รีบเดินขึ้นลิฟต์ โดยที่ไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้างแม้แต่น้อยว่าจะมีใครเดินตามเธอมาหรือไม่ เพราะเธอมัวแต่กดเลื่อนดูไอจีในมือถือของเธอ ติ๊งงงง... เมื่อลิฟต์เปิดออก หญิงสาวก็ก้าวขาเรียวยาวออกจากลิฟต์ จากนั้นหญิงสาวก็เดินตรงไปที่ห้องทันที ก่อนที่จะเสียบคีย์การ์ดและเปิดประตูเข้าห้อง แต่ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะปิดประตูห้องก็มีร่างแกร่งของใครบางคนแทรกตัวเข้ามาซะก่อน ก่อนที่เขาจะปิดประตูห้องเสียงดังสนั่น “พี่โย...” หญิงสาวเอ่ยเรียกชายหนุ่มเสียงดังตกใจ เมื่อเห็นคนที่แทรกตัวเข้ามาในห้องของเธอ โดยที่เธอยังไม่ทันตั้งตัว “ไง...วันนี้ดูทำงานมีความสุขดีนะ” ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน ก่อนที่เขาจะกระตุกยิ้มมุมปากอย่างร้ายกาจ “คะ?” หญิงสาวทำหน้าฉงนปนสงสัย เพราะไม่เข้าใจในสิ่งที่ชายหนุ่มนั้นพูด “ให้ไปทำงาน ไม่ได้ให้ไปแรด!” ชายหนุ่มเอ่ยตะคอกเสียงดังลั่น ก่อนที่เขาจะขบกรามแน่นด้วยความโมโห “พี่โย พูดเรื่องอะไรคะ? พลอยไม่เข้าใจ” หญิงสาวเอ่ยถามเขาเสียงสั่น เมื่อได้ยินเขาพ่นคำหยาบคายต่อว่าเธอ “หึ ถ้าอยากแรดมากก็มาแรดกับฉันนี่ อย่าไปแรดใส่ผู้ชายคนอื่น” ชายหนุ่มพูดตะคอกใส่หญิงสาวเสียงดังลั่นห้อง ก่อนที่เขาจะลากเธอเข้าห้องนอน และผลักร่างบางลงไปบนที่นอนนุ่มอย่างแรง ก่อนที่เขาจะขึ้นคร่อมบนร่างบางทันที “โอ๊ย! พลอยเจ็บนะคะพี่โย วันนี้พลอยขอพักนะคะ พลอยเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว” “เธอพูดว่าเธอเหนื่อย แต่ทำไมฉันยังเห็นเธอส่งยิ้มให้ผู้ชายคนอื่นในสนามแข่งรถล่ะพลอย” เมื่อชายหนุ่มเอ่ยจบประโยค เขาก็หันไปถอดเสื้อผ้าหญิงสาวออกอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เขาจะหันมาถอดเสื้อผ้าของเขาออกเช่นกัน “อื้อออ” หญิงสาวเปล่งเสียงครางอยู่ในลำคอ เมื่อชายหนุ่มก้มจูบริมฝีปากบางอย่างหนักหน่วงและเร่าร้อน เขาใช้มือบีบก้อนปทุมงามของเธอทั้งสองข้างอย่างแรง และใช้มืออีกข้างลากต่ำลงไปลูบไล้ที่กลีบเนื้อหวาน ก่อนจะใช้นิ้วชี้บดขยี้เข้าไปที่ติ่งสวาทอย่างหนักหน่วง เพื่อเพิ่มความกระสันเสียวให้แก่หญิงสาว จากนั้นเขาใช้เข่าดันขาเรียวขาวให้แยกออกจากกัน ก่อนจะดันลำแกร่งขนาดใหญ่เข้าไปในร่องคับแคบทีเดียวมิดด้ามอย่างแรง ปัก! “ซี้ดดดด แน่น” ชายหนุ่มเปล่งเสียงครางออกมาอย่างพึงพอใจ ก่อนที่เขาจะขบกรามแน่นด้วยความเสียวซ่าน จนเส้นเลือดปูดออกมาบริเวณลำคอ “อ๊ะ! จุก” “อ่าาาา เธอไม่มีสิทธิ์ไปยุ่งกับผู้ชายคนไหนทั้งนั้น นอกจากฉัน จำไว้” มือสากจับขาเรียวข้างหนึ่งของหญิงสาวพาดบ่าแกร่ง ก่อนจะใช้มือสากจับเอวบางไว้แน่น และขยับเอวสอบเข้าออกด้วยจังหวะรัวเร็ว จนร่างบางสั่นคลอนไปทั้งตัวตามแรงกระแทกกระทั้น  “อ๊ะ อ๊ะ พะ...พลอยไม่ได้ยุ่งกับใครเลยนะคะพี่โย” พลอยใสเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงกระท่อนกระแท่น “เธอไม่ต้องมาแก้ตัว เพราะฉันไม่ได้ตาบอด ที่จะไม่เห็นว่าเธอทำอะไรบ้างในสนามแข่งรถ” “อื้ออออ” หญิงสาวเปล่งเสียงครางออกมาเสียงดังอย่างกลั้นเสียงไว้ไม่อยู่ เมื่อเขาใช้นิ้วบดขยี้ติ่งเสียว ก่อนที่เขาจะใช้ปากหนาดูดดึงเม็ดปทุมถันอย่างมูมมามสลับกันทั้งสองข้าง "อ๊ะ อ๊ะ พี่โย พลอยไม่ไหวแล้ว จะ...จะเสร็จแล้ว" เมื่อหญิงสาวใกล้จะแตะขอบสวรรค์อยู่รำไร จนร่องรักตอดกระตุกรัดลำแกร่งไม่หยุด ร่างแกร่งก็กระหน่่ำกระแทกกระทั้นลำแกร่งเข้าใส่ร่องแคบอย่างบ้าระห่ำ  “อ๊างงง / อืมมม” เมื่อทั้งคู่แตะขอบสวรรค์พร้อมกัน ชายหนุ่มพ่นน้ำรักใส่ร่องแคบทุกหยาดหยด ก่อนที่เขาจะทิ้งตัวลงนอนข้างๆ ร่างบางสักพัก จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นและหยิบเสื้อผ้าที่หล่นอยู่ข้างๆ เตียงมาสวมใส่ทันที “พี่โยเคยรักพลอยบ้างไหมคะ?” หญิงสาวเอ่ยถามชายหนุ่มด้วยเสียงสั่นเครือ เมื่อเห็นเขาวางเงินไว้ข้างๆ เตียงปึกหนึ่ง “เธอก็รู้คำตอบของฉันอยู่แล้วหนิ อย่ามาถามคำถามสิ้นคิดแบบนี้กับฉันอีก” ชายหนุ่มหันมามองร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงที่มีผ้านวมห่อหุ้มร่างบางเอาไว้แวบหนึ่ง ก่อนที่เขาจะเอ่ยตอบหญิงสาวด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง และเดินออกจากห้องไป เมื่อหญิงสาวได้ยินคำตอบของชายหนุ่ม เธอถึงกับน้ำตาคลอเบ้าและมองตามร่างแกร่งด้วยแววตาเศร้า หญิงสาวได้แต่คิดอยู่ภายในใจว่า สิ่งที่เธอเป็นอยู่ตอนนี้ มันเป็นสิ่งที่เธอเลือกเองตั้งแต่แรก...