“วิว... เธอคงคิดถึงไอ้แฟนชั่วของเธอสินะ ถึงได้แอบร้องไห้”
ทัศนัยสะท้อนในอก รู้สึกสงสารหญิงสาวที่ยังคงจมปลักกับคนรักเลวๆ เธอไม่ยอมเชื่อว่าพงศ์พลเป็นคนชั่ว ความรักทำให้วรรณรวีทุ่มเทใจให้คนรัก จนทำทุกอย่างเพื่อคนสารเลวแบบนั้น เขาลูบผมเธอเบาๆ พลางถอนหายใจแรง
“อื้อ...” เสียงคนนอนครางแผ่ว เมื่อถูกกวน
“ตื่นได้แล้ว จะเย็นแล้วนะ ดวงอาทิตย์จะตกใส่หัวแล้ว ขี้เซาจริงๆ เลย”
เขาก้มลงหอมแก้มปลุกให้เธอตื่น พอเธอบิดหน้าหนีก็เลยโดนเอาหนวดถูไซ้ซอกคอ ทำเอาคนนอนต้องรีบตื่น
“คนบ้า มาแกล้งอะไรเค้า คนกำลังนอน”
เธอยกมือยันหน้าเขาออกห่าง ลูบลำคอที่เป็นรอยแดงจากหนวดเคราของเขาอย่างเคืองจัด มองใบหน้ารกเรื้อราวมหาโจรของเสี่ยหนุ่มแล้วอยากจะโกนหนวดเครานั้นทิ้งเสีย อยากเห็นว่าใบหน้าเกลี้ยงเกลาของเขาจะเป็นยังไง
“ไปล้างหน้าแปรงฟันเถอะ เหม็นขี้ฟันจะแย่ ดูสินอนหลับน้ำลายย้อยด้วย” เขาชี้คราบชื้นบนหมอน แล้วหัวเ
