>“หนูขอโทษที่ทำให้พี่คิดแบบนั้น แต่หนูไม่อยากให้พี่ไม่สบายใจไปด้วย เรื่องงานที่บริษัทพี่ก็มากพออยู่แล้ว หนูไม่อยากเอาปัญหาไปให้พี่ปวดหัว”
ภายในรถเงียบกริบไม่มีใครพูดอะไรชุนขับช้าๆ ไม่เร่งรีบเหมือนทุกทีมือข้างหนึ่งวางบนเกียร์ แต่พอจอดติดไฟแดงก็เอื้อมมาจับมือเธอไว้
>“คนอื่นไม่จำเป็นต้องเข้าใจฝันของเธอ เพราะฝันนั้น มันเป็นของเธอไม่ใช่ของพวกเขา”
เป่าเป้ยเงียบไปก่อนบีบมือเหยียนชุนตอบแน่น
>“ขอบคุณนะคะที่หนูยังมีพี่เป็นฝั่งที่ไม่เอียงไปกับคำพูดแย่ๆ”
>“ลืมอะไรไปรึเปล่าครับ”
>“อะไรหรอคะ？”
เป่าเป้ยหันไปมองชุนด้วยสีหน้างงๆ
>“เหยียนชุนCEOเหยียนกรุ๊ป เป็นแฟนเธอนะเป่าเป้ย คนที่กล้าดูถูกความฝันของแฟนCEOคนนี้ ต้องได้รับบทเรียนราคาแพง”
>“พี่ชุนจะทำอะไรคะ？！”
>“ทำหน้าที่ปกป้องแฟนไงครับ เธอคิดจะเปิดสาขาใหม่หรอ จะเป็นยังไงนะถ้าพี่สั่งปิดร้านของเธอทุกสาขา😏”
ชุนยิ้มมุมปากอย่างเ
