“ครับ”
นิดามองเสี้ยวหน้าหล่อเหลาของคนที่ยืนอยู่เคียงข้างเขาเดินนำเธอไปชมชายหาด
“อุ๊ย!”
“เป็นอะไรครับ”
“สะดุดน่ะจ้ะกร”
คนพูดแอบยิ้มเมื่อเห็นอีกฝ่ายก้มลงนวดเท้าให้อย่างเป็นห่วง
“เดินไหวไหมครับ”
เขาประคองเธอขึ้น นิดาส่ายหน้าไปมา
“เดินไม่ไหวจ้ะกร”
“งั้นผมขออนุญาตนะครับ”
เขาบอกก่อนจะอุ้มเธอขึ้น นิดากอดคอหนาเอาไว้ ซุกหน้าที่อกกว้าง ให้เขาอุ้มเข้าบ้าน
“กร”
“ครับ”
“ขึ้นไปส่งพี่ที่ห้องหน่อยสิ พี่อยากอาบน้ำน่ะจ้ะ”
“ครับ”
ณกรตอบรับเขาอุ้มเธอขึ้นห้องนอน
“ผสมน้ำให้หน่อยสิจ๊ะ”
“ข้อเท้าพี่ล่ะครับ ปวดมากไหม เดี๋ยวผมหายามาทาให้”
“นิดหน่อยจ้ะ”
เขาวางเธอลงบนเตียง ทำท่าจะผละออกห่าง เธอก็ดึงคอเสื้อเขาเอาไว้
“เอ่อ... พี่ดา” เขาอ้ำอึ้ง คร่อมทับร่างของเธออยู่
“อย่าไปนานนะ พี่คิดถึง”
“เอ่อ... ครับ”
แล้วเธอก็ปล่อย เขาแทบเซ ใจหวิว กลิ่นหอมของเธอทำเขาสั่น เดินไปหยิบหลอดยามานวดข้อเท้าให้เธอ
