@คฤหาสน์
"อากรณ์ขา!!!" ชมดาวตะโกนเรียกคุณอาของเธอเมื่อกลับถึงบ้าน สองแขนอ้ากว้างให้อีกฝ่ายอุ้ม
เธอคิดถึงอากรณ์ที่สุดในบรรดาอาๆ ทุกคน เพราะอากรณ์คือคนเดียวที่อยู่ติดบ้านไม่ได้ตามติดแด๊ดดี้
กรณ์รีบนั่งยองๆ ลงด้านล่างรับหลานสาวขึ้นมาแนบอก ชมดาวก็หอมแก้มเขาทันที
กรณ์ชะงักไป มองหน้าเจ้านายตัวเองอัตโนมัติ เขารู้ว่าผู้การสันต์ต้องไม่โอเคแน่นอนเมื่อได้เห็นภาพแบบนี้
"ต่อไปไม่หอมอานะคะคนดี" กรณ์รีบเตือนชมดาว เขาต้องไม่เพิกเฉยต่อสิ่งที่ผิด
"ทำไมคะ" ชมดาวทำหน้าสงสัย เธอทำอะไรผิด เธอคิดถึงอามากนะ พอเจอหน้าก็อยากหอมเหมือนแด๊ดดี้กับหม่ามี้
"มันไม่เหมาะค่ะรู้ไหม"
"ไม่เหมาะยังไงคะ" ชมดาวเอียงคอถามด้วยความสงสัย
"เราเป็นผู้หญิง อาเป็นผู้ชายค่ะ"
"แล้วผู้หญิงกับผู้ชายหอมแก้มกันไม่ได้เหรอคะ"
"ไม่ได้ค่ะ"
"งั้นชมก็หอมแก้มแด๊ดดี้ไม่ได้สิคะ" หันไปมองหน้าพ่อตัวเอง
"เสียใจด้วยนะคะแด๊ดดี้ขา.. อากรณ์บอก
