"อิ่มยัง" เขาอิ่มนานแล้ว แต่ไม่แน่ใจว่าคนตัวเล็กจะสั่งอะไรอีกไหม เพราะกับข้าวที่มีหมดเกลี้ยงไม่เหลือสักอย่างแม้แต่พริก
กินข้าวที่บ้านเขาไม่เห็นชมจันทร์กินได้เยอะขนาดนี้เลย
หรือต้องเรียกแม่ครัวมาคุย
"อิ่มแล้วจ้ะ"
ผู้การสันต์เรียกเด็กทางร้านมาคิดเงิน ก่อนจะลุกเดินออกจากร้าน
ทั้งคู่เข้ามาอยู่ในรถด้วยกัน
"ชมยังไม่อยากกลับบ้านเลยจ้ะผู้การจ๋า" อ้อนทันทีที่พลขับของเธอติดเครื่องยนต์
"ไม่อยากกลับจะไปไหน" ก็บอกว่าอย่ามาอ้อน ใจอ่อนทุกที
"ไปกินนมปั่นได้ไหมจ๊ะผู้การจ๋า"
"อืม..ไปก็ไป" เห็นชมจันทร์กินอิ่มนอนหลับเขาก็สบายใจ
ขับรถไปตามทางที่คนตัวเล็กบอก มาหยุดที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง
คนตัวเล็กลงจากรถแล้วเดินข้ามถนนไปอีกฝั่ง มีร้านค้าร้านขายมาขายของกินให้คนเลิกงานและนักศึกษาออกมาเดินเที่ยว
จิ้มจุ่มก็มี อาหารตามสั่งก็มี เค้ก ขนม นม เนย และน้ำปั่นเพื่อสุขภาพก็มี
ส่วนเธอจะมากินนมปั่นกับขนมปังปิ้
