ผู้การหนุ่มโน้มใบหน้าลงใกล้หมายจะจูบ ทว่าคนตัวเล็กกลับเบี่ยงหน้าหนี ทำให้เขาเปลี่ยนเป้าหมายใหม่ไปที่ซอกคอนุ่มแทน
ปลายจมูกขยี้ลงด้วยความมันเขี้ยว ก่อนจะฝากรอยฟันเอาไว้ ไม่พอใจที่ชมจันทร์ทำเหมือนรังเกียจเขา
"อื้อผู้การ ชมเจ็บ" หญิงสาวน้ำตารื้นขึ้นมา ก่อนจะเปลี่ยนเป็นสะอื้นเมื่อเขายังไม่หยุดทำ
ผู้การสันต์เลิกชุดนอนตัวบางของเธอขึ้นแล้วโฉบเอายอดอกดูดดึงจนมันติดปาก ขบกัดจนระบม ชมจันทร์แสบไปหมด
"ผะ..ผู้การจ๋า ไม่กัดได้ไหมจ๊ะ ชมช้ำไปทั้งตัวแล้วนะจ๊ะ" เป็นวิธีเดียวที่จะทำให้เขาทำเบาลงกว่านี้ได้ ผู้การสันต์ชอบคนขี้อ้อน ไม่ชอบให้หมางเมิน
ใบหน้าหล่อหยุดชะงัก คายหัวนมออกแล้วเงยหน้าขึ้นมองสบตากัน
"รอยเก่ายังไม่หายเลยจ้ะ ผู้การจะทำรอยใหม่อีกแล้วหรือจ๊ะ ชมตัวเล็กแค่นี้ ผู้การไม่ถนอมชมเลย"
"ก็เธอดื้อ ฉันแค่จะจูบ แต่กลับเบี่ยงหน้าหนี"
"เพราะชมยังเจ็บนี่จ๊ะ ผู้การทำปากชมแตกจำไม่ได้หรือจ๊ะ" กลิ่นคาวเ
