หมับ!!
"อ๊ะ ปล่อยนะ"
แต่ก็ไม่วายมีมือหนามาคว้ามือเล็กของฉันไว้
"คุยกันก่อนสิครับ น้องคนสวยชื่ออะไรพี่ขอไลน์ได้ไหมครับ"
ฉันตกใจมากพยายามดิ้นหนีอย่างเดียว
"ปล่อยนะคะ"
ฉันบิดข้อมือจนเจ็บ ตอนนี้อยากกลับบ้านคิดถึงพี่ภูมินทร์สุดๆ
"เพื่อนพี่แค่ขอไลน์ก็แค่ให้ แล้วพวกพี่ก็ปล่อย"
แล้วอีกคนก็เดินมาดักไว้อีกทาง
"หนูมีแฟนแล้วค่ะ"
ฉันตัดสินใจบอกพวกเขาไป หวังว่าเขาจะปล่อย
"นี่มันยุคไหนแล้วครับ มีแฟนก็สนุกกันได้"
แต่แล้วฉันก็คิดผิด เมื่อเขาไม่ยอมปล่อย
และเหมือนจะเริ่มลวนลามโอบมาที่เอวฉัน
"ปล่อยนะ"
ผลั๊ว!!
"โอ้ย"
และหมัดหนักๆของใครบางคน ก็กระแทกเข้าเต็มหน้าของไอ้คนที่มันจับเอวฉัน พร้อมแรงดึงจนฉันปลิวไปอยู่ที่ด้านหลังเขา
"อย่ายุ่งกับเมียกู"
และเสียงนี้ฉันก็จำได้ดี
"พี่ภูมินทร์"
ร่างใหญ่ในชุดเสื้อเชิ๊ตสีดำ กางเกงผ้าเนื้อดีสีดำ รองเท้าขัดมันเงาวับ ดูน่าเกรงขามและน่ากลัวสุดๆ
"เฮ้ยมึงเป็นใ
