ภูมินทร์นั่งทำงานจนเย็น แต่คนตัวเล็กก็ยังไม่ตื่น คงเพลียจากกิจกรรมเมื่อคืน
"อัญชัน"
เขาเขย่าตัวเธอเพียงเบาๆ เพื่อให้เธอตื่น
"คะ กี่โมงแล้ว"
เธองัวเงียตื่นขึ้นมา ก็ถามถึงเวลา
"จะห้าโมงเย็นแล้ว กลับบ้านกัน"
ภูมินทร์พาอัญชันกลับมาถึงบ้าน เข็มก็ยิ้มหน้าบานเดินออกมารับ
"เป็นไงบ้างคะ สนุกไหม"
เมื่อเห็นนายหญิงเดินลงจากรถ เข็มก็เดินไปช่วยถือของ และกระซิบถาม อัญชันยิ้มกว้าง
วันนี้เธอมีความสุขมาก และพี่ภูมินทร์ก็ดูและเธอดีมากเช่นกัน
"มากค่ะ"
เธอตอบพี่เข็มแค่นั้น แต่เข็มนี่สิยิ้มเขินแทนเจ้านายซะงั้น
"ทานอาหารกันเลยไหมคะนาย"
กว่าจะกลับมาถึงบ้านตอนนี้ก็เกือบ6โมง เข็มจึงตั้งโต๊ะรอไว้เลย
"ทานเลยก็ได้ อัญชันจะได้ขึ้นไปพักผ่อน"
ทั้งเข็มและอัญชันมองหน้ากันแล้วยิ้ม ภูมินทร์ดูใส่ใจเธอมาก พอทานข้าวเสร็จทั้งคู่ก็ขึ้นห้อง
หมับ!!ฟอด ฟอด
ภูมินทร์สวมกอดคนตัวเล็กจากทางด้านหลัง
"หืม อะไรคะ หนูอยู่ใ
